Μια πρόσφατη ανακάλυψη στη δυτική λεκάνη Marsili κοντά στην Ιταλία αποκάλυψε τέσσερις τεράστιες υποθαλάσσιες αποθέσεις ιζημάτων, οι οποίες αναφέρονται ως “megabeds”, και υποδηλώνουν μια ιστορία υπερεκρήξεων διάρκειας περίπου 50.000 ετών.
Ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο στις ΗΠΑ και το Ινστιτούτο Θαλάσσιων Επιστημών στην Ισπανία χρησιμοποίησαν έρευνες ακουστικής δειγματοληψίας για να εντοπίσουν τις μεγαλοκοιλάδες και πραγματοποίησαν δειγματοληψίες πυρήνων από τον πυθμένα της θάλασσας για πιο προσεκτική εξέταση.
Αν και η λεκάνη Marsili είναι αναγνωρισμένη για την παρατεταμένη ηφαιστειακή της δραστηριότητα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι συγκεκριμένες αποθέσεις προέρχονται από την υπερέκρηξη του Campanian Ignimbrite (CI) που βρίσκεται βορειότερα. Η υπερέκρηξη CI είχε ιστορικά μετασχηματιστικό αντίκτυπο στο κλίμα και τα οικοσυστήματα της Γης.
Ο γεωφυσικός Derek Sawyer από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο σημειώνει τη σημασία της μελέτης τέτοιων θαλάσσιων γεωεπιστημών, ειδικά σε περιοχές όπως τα Phlegrean Fields, που φιλοξενούν τον Βεζούβιο και είναι επιρρεπείς σε ηφαιστειακή δραστηριότητα. Με την κατανόηση παλαιότερων εκρήξεων, οι ερευνητές στοχεύουν να συμβάλουν στην οικοδόμηση ανθεκτικών κοινοτήτων καλά ενημερωμένων για τους πιθανούς κινδύνους.
Η ανάλυση των megabeds αποκάλυψε ότι τρία από αυτά αποτελούνταν από εναλλασσόμενα στρώματα ηφαιστειακής άμμου και λάσπης, ενώ το τέταρτο παρουσίαζε ενδείξεις μιας πυκνότερης ροής ηφαιστειακών θραυσμάτων – ένα μοτίβο ενδεικτικό μιας υπερέκρηξης. Η κατανόηση των χαρακτηριστικών αυτών των αποθέσεων παρέχει πολύτιμες γνώσεις σχετικά με τις επιπτώσεις παρελθόντων ηφαιστειακών γεγονότων και βοηθά στις προβλέψεις για πιθανές μελλοντικές εκρήξεις.
Μπορούμε να αποτρέψουμε την καταστροφή της Γης από αστεροειδή;
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα megabeds σχηματίζονται κάθε 10.000 έως 15.000 χρόνια με βάση τις μετρήσεις τους. Ωστόσο, δεν οδηγούν όλα τα ηφαιστειακά γεγονότα στη δημιουργία μεγαλοκοιτασμάτων. Για παράδειγμα, η έκρηξη του μεσογειακού ηφαιστείου Στρόμπολι το 2002 προκάλεσε ένα τσουνάμι και σχημάτισε μια σχετικά λεπτή στρώση υλικού.
Οι ανησυχίες σχετικά με τα αδρανή ηφαίστεια, συμπεριλαμβανομένου του υψώματος Marsili Seamount, που ενδέχεται να επανενεργοποιηθούν, έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, τροφοδοτούμενες από τις υπόγειες μετρήσεις του μάγματος. Το Marsili Seamount, βυθισμένο κάτω από τη Μεσόγειο, εγκυμονεί κινδύνους τσουνάμι και οικολογικών επιπτώσεων σε περίπτωση σύγχρονης έκρηξης.
Οι ερευνητές τονίζουν τη σημασία της συνεχούς έρευνας για την ενίσχυση της ετοιμότητας για πιθανά ηφαιστειακά γεγονότα, θεωρώντας τα megabeds ως κρίσιμα αρχεία που περιγράφουν λεπτομερώς την αντίδραση της Γης σε μεγάλα καταστροφικά συμβάντα.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
