Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb βοηθά τους επιστήμονες να αποκαλύψουν πώς σχηματίζονται οι πλανήτες, πως αυτοί γεννιούνται ενώ συμβάλλει και στην κατανόηση των αστεροειδών δίσκων που περιβάλλουν τα νεαρά αστέρια.
Σε μια εργασία που δημοσιεύθηκε στο The Astronomical Journal, ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον Naman Bajaj του Πανεπιστημίου της Αριζόνα κατάφεραν να απεικονίσουν για πρώτη φορά ανέμους από έναν δίσκο δημιουργίας πλανητών, ο οποίος διασκορπίζει ενεργά το αέριο περιεχόμενό του. Στο επίκεντρο αυτής της ανακάλυψης βρίσκεται η παρατήρηση του TCha, ενός νεαρού αστέρα που περιβάλλεται από έναν δίσκο, ο οποίος είναι αξιοσημείωτος για το τεράστιο κενό σκόνης του, ακτίνας περίπου 30 αστρονομικών μονάδων. Για πρώτη φορά, οι αστρονόμοι απεικόνισαν το διασκορπιζόμενο αέριο. Η ομάδα ενδιαφέρεται επίσης να μάθει πώς λαμβάνει χώρα αυτή η διαδικασία, ώστε να μπορέσει να κατανοήσει καλύτερα την ιστορία και τον αντίκτυπο στο ηλιακό μας σύστημα.
Κάτι μας παρακολουθεί από εκεί πάνω αλλά με μεγάλη καθυστέρηση! Βλέπουν αρχαίους πολιτισμούς τώρα!
Αυτοί οι άνεμοι θα μπορούσαν να δημιουργούνται είτε από αστρικά φωτόνια υψηλής ενέργειας είτε από το μαγνητικό πεδίο που υφαίνει τον δίσκο που σχηματίζει τον πλανήτη, αναφέρουν οι επιστήμονες.
Πλανητικά συστήματα όπως το ηλιακό μας σύστημα φαίνεται να περιέχουν περισσότερα βραχώδη αντικείμενα από ό,τι πλούσια σε αέρια. Γύρω από τον ήλιο μας, αυτά περιλαμβάνουν τους εσωτερικούς πλανήτες, τη ζώνη αστεροειδών και τη ζώνη Kuiper. Αλλά οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και πολύ καιρό ότι οι δίσκοι που σχηματίζουν πλανήτες ξεκινούν με 100 φορές περισσότερη μάζα σε αέρια παρά σε στερεά, γεγονός που οδηγεί σε ένα καίριο ερώτημα: Πότε και πώς φεύγει το μεγαλύτερο μέρος του αερίου από το δίσκο;
Κατά τα πολύ πρώιμα στάδια του σχηματισμού πλανητικών συστημάτων, οι πλανήτες συνενώνονται σε έναν περιστρεφόμενο δίσκο αερίου και μικροσκοπικής σκόνης γύρω από το νεαρό άστρο. Αυτά τα σωματίδια συσσωρεύονται μεταξύ τους, δημιουργώντας όλο και μεγαλύτερα κομμάτια που ονομάζονται πλανητικά σωματίδια. Με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα πλανητικά σωματίδια συγκρούονται μεταξύ τους, σχηματίζοντας τελικά πλανήτες. Ο τύπος, το μέγεθος και η θέση των πλανητών που σχηματίζονται εξαρτώνται από την ποσότητα του διαθέσιμου υλικού και το πόσο καιρό παραμένει στο δίσκο. Έτσι, το αποτέλεσμα του σχηματισμού των πλανητών εξαρτάται από την εξέλιξη και τη διασπορά του δίσκου.
Επιπλέον, η ομάδα ανακάλυψε επίσης ότι ο εσωτερικός δίσκος του TCha εξελίσσεται σε πολύ μικρές χρονικές κλίμακες δεκαετιών. Σύμφωνα με τον Chengyan Xie του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, αυτή η αναντιστοιχία θα μπορούσε να εξηγηθεί από έναν μικρό, ασύμμετρο εσωτερικό δίσκο που έχει χάσει μέρος της μάζας του μέσα σε μόλις 17 χρόνια. Κάτι τέτοιο υποδηλώνει επίσης ότι ο δίσκος του TCha βρίσκεται στο τέλος της εξέλιξής του.
Οι ανακαλύψεις αυτές προσφέρουν νέες γνώσεις σχετικά με τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις που οδηγούν στη διασπορά του αερίου και της σκόνης που είναι κρίσιμες για το σχηματισμό των πλανητών. Με την κατανόηση των μηχανισμών πίσω από τη διασπορά των δίσκων, οι επιστήμονες μπορούν να προβλέψουν καλύτερα τα χρονοδιαγράμματα και τα περιβάλλοντα που ευνοούν τη γέννηση των πλανητών.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
