Πριν από 78 εκατομμύρια χρόνια, ένας τεράστιος αστεροειδής διαμέτρου 1.6 χιλιομέτρων, χτύπησε την Φινλανδία. Η πρόσκρουση δημιούργησε τον κρατήρα Lappajärvi διαμέτρου 23 χιλιομέτρων και βάθους 750 χιλιομέτρων. Η τεράστια πρόσκρουση δημιούργησε ένα διαλυμένο υδροθερμικό σύστημα κάτω από το υπόστρωμα του κρατήρα. Όπως έχουμε δει και σε άλλες προσκρούσεις αστεροειδών, η ζωή αποίκισε τον θρυμματισμένο βράχο και το θερμό νερό που έρρεε μέσα από αυτόν. Όμως ο προσδιορισμός του πότε συνέβη ο αποικισμός δεν είναι καθόλου εύκολος.
Μια νέα έρευνα όμως δείχνει για πρώτη φορά πότε ακριβώς συνέβη ο αποικισμός. Μια ομάδα επιστημόνων κατάφερε να εντοπίσει την ημερομηνία κατά την οποία η μικροβιακή ζωή άνθησε στο υδροθερμικό σύστημα, κάτω από την 78 εκατομμυρίων ετών δομή πρόσκρουσης Lappajärvi.
Η έρευνά τους έχει τίτλο « Βαθύς μικροβιακός αποικισμός κατά τη διάρκεια υδροθερμικής κυκλοφορίας που προκαλείται από κρούση στη δομή κρούσης Lappajärvi, Φινλανδία» και δημοσιεύεται στο Nature Communications. Ο Jacob Gustafsson, διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Linnaeus στη Σουηδία, είναι ο πρώτος συγγραφέας.
«Τα βαθιά θραυσμένα πετρώματα από δομές πρόσκρουσης μετεωριτών έχουν υποτεθεί ως θερμά σημεία για μικροβιακό αποικισμό στη Γη και σε άλλα πλανητικά σώματα», γράφουν οι συγγραφείς. «Ωστόσο, οι βιογραφίες ενός τέτοιου αποικισμού είναι σπάνιες και, το πιο σημαντικό, απουσιάζουν εντελώς άμεσα γεωχρονολογικά στοιχεία που να συνδέουν τον αποικισμό με τα υδροθερμικά συστήματα που δημιουργούνται από την πρόσκρουση».
Η ανακάλυψη βασίζεται στην αναγωγή με θειώδη. Ορισμένα μικρόβια χρησιμοποιούν μια αναερόβια αναπνευστική διαδικασία που χρησιμοποιεί θειικά άλατα για να δέχονται ηλεκτρόνια αντί για οξυγόνο. Είναι μια θεμελιώδης διαδικασία που συμβάλλει στους παγκόσμιους κύκλους θειικών και άνθρακα της Γης. Βασικά, τα μικρόβια διασπούν οργανικές ενώσεις ως πηγή ενέργειας και ανάγουν τα θειικά άλατα σε υδρόθειο.
Η μελέτη στηρίχθηκε σε αναλύσεις που είχαν γίνει στο παρελθόν σε ισότοπα και ραδιοϊσοτοπική χρονολόγηση, ώστε να εντοπιστούν σημάδια μικροβιακής αναπνοής χωρίς οξυγόνο. Οι επιστήμονες βρήκαν θειούχο πυρίτη με χαρακτηριστική έλλειψη ισοτόπου θείου-34, ένδειξη μικροβιακής μείωσης θειικών αλάτων. Πρόκειται για την διαδικασία κατά την οποία οι μικροοργανισμοί χρησιμοποιούν θειικά αντί για οξυγόνο και παίζει σημαντικό ρόλο στους βιοχημικούς κύκλους του πλανήτη μας.
«Αυτή είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να συνδέσουμε άμεσα τη μικροβιακή δραστηριότητα με την πρόσκρουση ενός μετεωρίτη χρησιμοποιώντας γεωχρονολογικές μεθόδους. Δείχνει ότι τέτοιοι κρατήρες μπορούν να χρησιμεύσουν ως βιότοποι για μακροχρόνια ζωή μετά την πρόσκρουση», λέει ο Henrik Drake, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Linnaeus της Σουηδίας και κύριος συγγραφέας της μελέτης.
«Το πιο συναρπαστικό είναι ότι όχι μόνο βλέπουμε σημάδια ζωής, αλλά μπορούμε να εντοπίσουμε ακριβώς πότε συνέβη. Αυτό μας δίνει ένα χρονοδιάγραμμα για το πώς η ζωή βρίσκει τον δρόμο της μετά από ένα καταστροφικό γεγονός», λέει ο Jacob Gustafsson, διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Linnaeus και πρώτος συγγραφέας της μελέτης.
10 εκατομμύρια χρόνια μετά την πρόσκρουση, οι επιστήμονες ανίχνευσαν ακόμα περισσότερες ενδείξεις μικροβιακού αποικισμού, καθώς η θερμοκρασία συνέχισε να μειώνεται σταδιακά. Αυτή η ανακάλυψη δείχνει πως τα μικρόβια άκμασαν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο υδροθερμικό σύστημα.
Ο συν-συγγραφέας Δρ. Gordon Osinski, από το Δυτικό Πανεπιστήμιο του Καναδά, δήλωσε: «Αυτή είναι μια απίστευτα συναρπαστική έρευνα, καθώς συνδέει τις τελείες για πρώτη φορά. Προηγουμένως, είχαμε βρει στοιχεία ότι μικρόβια αποίκισαν κρατήρες πρόσκρουσης, αλλά πάντα υπήρχαν ερωτήματα σχετικά με το πότε συνέβη αυτό και αν οφειλόταν στο συμβάν πρόσκρουσης ή σε κάποια άλλη διαδικασία εκατομμύρια χρόνια αργότερα. Μέχρι τώρα».
Τα νέα ευρήματα ανοίγουν ένα παράθυρο για το πως μπορεί να ξεκινήσει η ζωή σε πλανήτες που βρίσκονται στη κατοικήσιμη ζώνη. Οι αστεροειδής άλλωστε είναι γνωστό πως φέρουν τα βασικά δομικά συστατικά της ζωής, συμπεριλαμβανομένων των αμινοξέων. Είναι πιθανό όχι μόνο να διαδίδουν αυτά τα υλικά σε όλα τα ηλιακά συστήματα και τους γαλαξίες σύμφωνα με την πανσπερμία, αλλά και να δημιουργούν ένα έτοιμο σπίτι για να εγκατασταθεί η ζωή. Η έρευνα δείχνει επίσης πώς η ζωή μπορεί να ανακάμψει μετά από μια καταστροφική σύγκρουση.
ΔΕΗ: Σημαντική ανακοίνωση για το οικιακό και επαγγελματικό τιμολόγιο
Οι προσκρούσεις αστεροειδών είναι αρκετά κοινές στους πλανήτες ενός συστήματος. Αυτό θα μπορούσε να είναι ο τρόπος που ξεκινάει η ζωή στους πλανήτες. Μάλιστα, ο αποικισμός του Lappajärvi δείχνει πόσο ανθεκτική μπορεί να είναι η ζωή, που ανθεί ακόμα και σε ένα πρόσκρουσης, δείχνοντας πως μπορεί να επιστρέψει ακόμα και μετά την καταστροφή. Άλλωστε, η Γη έχει χτυπηθεί πολλές φορές από τεράστιους αστεροειδής, με έναν από αυτούς να είναι και η αιτία εξαφάνισης των δεινοσαύρων. Όμως ακόμα και μετά από αυτό το απίστευτα καταστροφικό γεγονός, η ζωή βρήκε τον τρόπο να επιβιώσει.
Η νέα μελέτη έχει τη δυναμική να διαμορφώσει τις μελλοντικές αποστολές στο ηλιακό μας σύστημα, αλλάζοντας τον τρόπο που μελετάμε τα δείγματα, όπως αυτά του Άρη. Αν καταφέρουμε να φέρουμε πίσω τα δείγματα από τον Άρη, η νέα τεχνική της ομάδας θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη στο να ανιχνεύσει βιοϋπογραφές.
«Αυτές οι γνώσεις επιβεβαιώνουν την ικανότητα των μεσαίου μεγέθους (και μεγάλων) μετεωριτών να δημιουργούν υδροθερμικά συστήματα μακράς διαρκείας, επιτρέποντας τον μικροβιακό αποικισμό καθώς ο κρατήρας ψύχεται σε συνθήκες περιβάλλοντος, ένα φαινόμενο που μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την εμφάνιση ζωής στη Γη και πέρα από αυτήν», καταλήγουν οι συγγραφείς.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Nature Communications.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
