Μια αρχαιοελληνική πανοπλία των Δενδρών από την Εποχή του Χαλκού, μια από τις παλαιότερες του είδος της, απέδειξε την αξία της 3.500 χρόνια μετά την δημιουργία της. Η πανοπλία ανακαλύφθηκε το 1960 σε έναν αρχαιολογικό χώρο, κοντά στο χωριό Δενδρά στις Μυκήνες. Εκεί υπήρχε νεκροταφείο με τάφους πολεμιστών για αυτό και η πανοπλία θάφτηκε με τον πολεμιστή που την φορούσε.
Η εν λόγω πανοπλία είναι από τις παλαιότερες που έχουν βρεθεί στην Ευρώπη και το σχέδιό της έχει προβληματίσει τους αρχαιολόγους από την εύρεσή της.
Η πανοπλία βρέθηκε άθικτη και σε άριστη κατάσταση, όμως τα πρώτα πειράματα με αντίγραφα, έδειξαν πως δεν ήταν κατάλληλη για μεγάλες μάχες. Αυτό σημαίνει πως ίσως ήταν τελετουργική ή μόνο για όσους ήταν πάνω σε άρματα κατά την μάχη. Όμως τα πράγματα δεν ήταν έτσι.
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη από ερευνητές, μια ομάδα 13 ΟΥΚάδων από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, δοκίμασαν την στολή σε μια 11ωρη προσομοίωση των συνθηκών μάχης. Η προσομοίωση βασίστηκε σε ιστορικά κείμενα που περιέγραφαν μάχες από την εποχή που δημιουργήθηκε. Η πανοπλία των Δενδρών έδειξε πως ήταν εντελώς συμβατή με την χρήση για αυτές τις μάχες και τις απαιτήσεις τους.
Οι πληροφορίες για τον πόλεμο και τις τακτικές μάχης, προήλθαν από την μετάφραση της Ιλιάδας, που περιέγραφε με μεγάλη λεπτομέρεια τον Τρωικό Πόλεμο.
«Καθώς δεν σώζονται ιστορικές αναφορές ή περιγραφές από την Ελληνική Ύστερη Εποχή του Χαλκού σχετικά με το εύρος και τη χρήση της πανοπλίας των Δενδρών, στραφήκαμε σε μια βασική – και μοναδική – λεπτομερή πρώιμη περιγραφή του πολέμου, της μάχης και της έναν προς έναν μάχης: την επική αφήγηση του Ομήρου των 10 ημερών στον Τρωικό πόλεμο, την Ιλιάδα », εξηγούν οι ερευνητές στη δημοσιευμένη εργασία τους.
Η ομάδα των Ελλήνων με επικεφαλής Έλληνες, ανέλυσε τα κείμενα του Ομήρου, αναζητώντας λεπτομέρειες για το περιβάλλον των πεδίων μάχης, την διάρκειά τους, τι έτρωγαν οι πολεμιστές και τι έπιναν. Παράλληλα, μελέτησαν του πολεμικούς ελιγμούς, τις τεχνικές μάχης και τα όπλα ου χρησιμοποιούσαν.
Τα ευρήματα στην συνέχεια συνδυάστηκαν με δεδομένα ιζηματολογίας και γεωμοφολογίας, από τις τοποθεσίες των τελικών μαχών του Τρωικού Πολέμου.
Εκτίμησαν ότι οι πολεμιστές στα τελευταία στάδια του Τρωικού Πολέμου θα είχαν πολεμήσει τον Ιούνιο σε θερμοκρασίες 24–29 °C και ιδρώτα στη σχετική υγρασία 70–85 τοις εκατό. Οι καθημερινές επιχειρήσεις του στρατού διήρκεσαν πιθανώς 11 ώρες μετά από ένα τυπικό πρωινό με ξερό ψωμί, κατσικίσιο τυρί, ελιές και κόκκινο κρασί.
Από τις αφηγήσεις των τρωικών μαχών, η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι οι αντιμαχόμενες πλευρές επιτιθόντουσαν συνεχώς, υποχωρούσαν, ανέκαμπταν, κέρδιζαν έδαφος και υποχωρούσαν – μαχητική δραστηριότητα που μοιάζει με αυτό που σήμερα θα μπορούσαμε να ονομάσουμε διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης.
Με αυτά τα δεδομένα δημιούργησαν ένα « ένα πρωτόκολλο προσομοίωσης μάχης που αναπαράγει τις καθημερινές δραστηριότητες που εκτελούσαν επίλεκτοι πολεμιστές στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού», γράφουν ο φυσιολόγος άσκησης Ανδρέας Φλουρής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και οι συνεργάτες του.
Τελικά, χάρη στις εξαντλητικές προσπάθειες των πεζοναυτών σε αντίγραφα στολών Dendra, η ομάδα διαπίστωσε ότι η πανοπλία δεν θα περιόριζε την ικανότητα μάχης ενός πολεμιστή ούτε θα προκαλούσε σοβαρή πίεση στον χρήστη.
Αν και γνωρίζουν πως η Ιλιάδα ενδέχεται να μην παρέχει ακριβή αναπαράσταση των τακτικών μάχης των αρχαίων Μυκηναίων πολεμιστών, είναι σίγουρα η καλύτερη διαθέσιμη πηγή.
«Τα αποτελέσματά μας υποστηρίζουν την αντίληψη ότι οι Μυκηναίοι είχαν τόσο ισχυρό αντίκτυπο στην Ανατολική Μεσόγειο τουλάχιστον εν μέρει ως αποτέλεσμα της τεχνολογίας των πανοπλιών τους», καταλήγουν ο Φλουρής και οι συνεργάτες του.
Κρυογονική: Πάγωσε ο πρώτος άνθρωπος με την ελπίδα να επανέλθει στη ζωή στο μέλλον
«Αυτό μπορεί επίσης να βοηθήσει να ρίξει το πολύ αναγκαίο φως σε ένα από τα πιο τρομακτικά σημεία καμπής της ιστορίας: την κατάρρευση των πολιτισμών της Εποχής του Χαλκού στην Ανατολική Μεσόγειο προς το τέλος της 2ης χιλιετίας π.Χ., μια εποχή καταστροφής και αναταραχής που σηματοδότησε την αρχή της Εποχής του Σιδήρου.”
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο PLOS ONE .
