H προέλευση της ζωής στη Γη παραμένει ένα μυστήριο., όμως η νέα υπόθεση Miller-Urey υποδηλώνει πώς ένας κεραυνός που έπεσε στο νερό των ωκεανών, αναμεμειγμένο με ανόργανα αέρια, μπορεί να προκάλεσε τον σχηματισμό των πρώτων οργανικών μορίων. Όμως, αρκετοί επικριτές αυτής της υπόθεσης, υποστηρίζουν πως οι ωκεανοί είναι πάρα πολύ μεγάλοι και οι κεραυνοί αρκετά σπάνιοι, ώστε να αποτελεί εύλογη αυτή η εξήγηση. Όμως μια νέα έρευνα προτείνει μια νέα λύση σε αυτές τις αποκλείσεις, αυτό που ονομάζεται μικροκεραυνοί.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ απέδειξαν ότι το ηλεκτρικό φορτίο που δημιουργείται από τον ψεκασμό ή το πιτσίλισμα του νερού μπορεί να προκαλέσει χημικές αντιδράσεις με ανόργανα αέρια που δημιουργούν οργανικά μόρια. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 12 Μαρτίου στο Science Advances προσφέρει μια νέα προοπτική για την υπόθεση Miller-Urey, προτείνοντας ότι, αντί για ένα μεγάλο κεραυνό, η ζωή μπορεί να προήλθε από πολυάριθμες μικροσκοπικούς «μικροκεραυνούς» μεταξύ σταγονιδίων νερού.
Στα πρώτα δύο δισεκατομμύρια χρόνια ύπαρξης της Γης, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο πλανήτης μας δεν είχε οργανικά μόρια που περιέχουν δεσμούς άνθρακα-αζώτου -όπως ουρακίλη (συστατικό του DNA και RNA) και γλυκίνη (ένα αμινοξύ) – τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για τα βασικά συστατικά της ζωής, συμπεριλαμβανομένων των ενζύμων, των πρωτεϊνών και των νουκλεϊκών οξέων.
Η υπόθεση Miller-Urey προήλθε από ένα διάσημο πείραμα του 1952, σύμφωνα με το οποίο οι δύο ερευνητές κατάφεραν να δημιουργήσουν αυτά τα οργανικά μόρια, ρίχνοντας ηλεκτρικό ρεύμα σε ένα μίγμα νερού και τα πρώιμα ανόργανα αέρια της Γης, όπως το μεθάνιο, η αμμωνία και το υδρογόνο.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως η πρόσκρουση ενός κύματος ή ενός καταρράκτη, χωρίζει το νερό σε σταγόνες και τα σταγονίδια αναπτύσσουν φορτία με βάση το μέγεθός τους. Δηλαδή, οι μικροσκοπικές σταγόνες, φέρουν συνήθως αρνητικό φορτίο, ενώ οι μεγαλύτερες αποκτούν θετικό φορτίο. Όταν διαφορετικά φορτισμένα σταγονίδια έρχονται κοντά, ανταλλάσσουν μικρές σπίθες ενέργειας, αυτό που ο συγγραφέα της μελέτης Richard Zare, ονόμασε micolightning ή μικροκεραυνούς.Η ομάδα μάλιστα, κατάφερε να φωτογραφίεσει έναν μικροκεραυνό με κάμερες υψηλής ταχύτητας.
«Συνήθως πιστεύουμε ότι το νερό είναι τόσο καλοήθη, αλλά όταν χωρίζεται με τη μορφή μικρών σταγονιδίων, το νερό είναι εξαιρετικά αντιδραστικό», είπε ο Zare σε δήλωση που δημοσίευσε το Στάνφορντ.
Ασθενής επιβίωσε για πρώτη φορά για εκατό ημέρες με μηχανική καρδιά τιτανίου!
Η ομάδα του Zare, έδειξε με επιτυχία πως «μικροηλεκτρικές εκκενώσεις μεταξύ αντίθετα φορτισμένων μικροσταγονιδίων νερού κάνουν όλα τα οργανικά μόρια που παρατηρήθηκαν προηγουμένως στο πείραμα Miller-Urey και προτείνουμε ότι αυτός είναι ένας νέος μηχανισμός για την πρεβιοτική σύνθεση των μορίων που αποτελούν τα δομικά στοιχεία της ζωής», εξήγησε ο Zare.
«Στην πρώιμη Γη, υπήρχαν ψεκασμοί νερού παντού – σε σχισμές ή σε βράχους, και μπορούν να συσσωρευτούν και να δημιουργήσουν αυτή τη χημική αντίδραση», κατέληξε. «Νομίζω ότι αυτό ξεπερνά πολλά από τα προβλήματα που έχουν οι άνθρωποι με την υπόθεση Miller-Urey».
Τελικά, ίσως μια μικρή σπίθα να ήταν αρκετή για να προκαλέσει την έκρηξη της ζωής στη Γη!
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Science Advances.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
