Ένα κατεψυγμένο έμβρυο 30.5 χρόνια, κατέληξε στην γέννηση αυτού που πιστεύεται πως είναι το μεγαλύτερο σε ηλικία μωρό στον κόσμο.
Σύμφωνα με μια αποκλειστική είδηση από την Jessica Hamzelou του MIT Technology Review, το νεογέννητο αγοράκι συνελήφθη στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Μάιο του 1994 από ένα ζευγάρι γονέων και γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 2025 από ένα άλλο ζευγάρι γονέων.
Για δεκαετίες το έμβρυο παρέμεινε παγωμένο, σε βαθιά κατάψυξη. Αυτό το διατήρησε νέο, παρά τα πάνω από 30 χρόνια που πέρασαν.
Η βιολογική μητέρα, Λίντα Άρτσερντ, και ο τότε σύζυγός της κατέψυξαν το έμβρυο κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF) τη δεκαετία του 1990. Αφού απέκτησαν ένα κοριτσάκι, το ζευγάρι έμεινε με τρία έμβρυα στην τράπεζα εμβρύων.
Τώρα, δεκαετίες αργότερα, η Άρτσερντ αποφάσισε να δωρίσει τα έμβρυα. Η Λίντσεϊ και ο Τιμ Πιρς είναι οι ευτυχισμένοι αποδέκτες των εμβρύων.
«Δεν το ξεκινήσαμε πιστεύοντας ότι θα σπάσουμε κάποιο ρεκόρ», είπε η Lindsey στο MIT Tech Review. «Θέλαμε απλώς να κάνουμε ένα μωρό».
Το προηγούμενο ρεκόρ δεν είχε μεγάλη διαφορά. Τότε τα γονιμοποιημένα ωάρια, βρίσκονταν σε κρυοσυντήρηση για λίγο περισσότερο από 30 χρόνια και οδήγησαν στη γέννηση διδύμων το 2022.

Η τελευταία υιοθεσία εμβρύων που έσπασε το ρεκόρ ολοκληρώθηκε από μια κλινική γονιμότητας στο Τενεσί, την οποία διευθύνει ο ενδοκρινολόγος αναπαραγωγής Τζον Γκόρντον, ο οποίος πιστεύει ότι κάθε έμβρυο έχει μια ευκαιρία στη ζωή.
Οι κλινικές γονιμότητας στις ΗΠΑ, διευρύνουν τα όρια της τεχνολογίας εξωσωματικής γονιμοποίησης, ακόμα και αν τα κατεψυγμένα έμβρυα που χρησιμοποιούν δεν γίνονται δεκτά αλλού στον κόσμο. Για παράδειγμα στην Αυστραλία, ένα κατεψυγμένο έμβρυο μπορεί να κρατηθεί σε αυτή την κατάσταση για μέχρι 5 χρόνια, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο μπορούν να φτάσουν μέχρι τα 55 έτη.

Στην ΗΠΑ τα έμβρυα μπορούν να καταψυχθούν για πάντα, ενώ πολλά μένουν στα αζήτητα. Αυτό βέβαια εγείρει ηθικά ζητήματα, για το αν πρέπει να δωριστούν ή να χρησιμοποιηθούν στην έρευνα.
Πείραμα διπλής σχισμής που πραγματοποιήθηκε με μεμονωμένα άτομα δείχνει ότι ο Αϊνστάιν έκανε λάθος
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 1.5 εκατομμύρια έμβρυα κατεψυγμένα στις ΗΠΑ.
«Πρόκειται για εντυπωσιακούς αριθμούς που αυξάνονται κάθε χρόνο, χωρίς προς το παρόν να υπάρχουν σαφή ηθικά ή νομικά μέσα για την επίτευξη μιας πρακτικής λύσης», έγραψε η υπολογιστική βιοχημικός Shina Caroline Lynn Kamerlin σε μια εργασία του 2024.
Όπως και να έχει, ένα μωράκι που περίμενε μια μανούλα να το γεννήσει, ήρθε επιτέλους στον κόσμο μετά από 30 χρόνια και αυτό είναι υπέροχο. Το μωράκι είναι υγιέστατο! Είναι μαγικό αυτό που μπορεί να κάνει η επιστήμη και η τεχνολογία! Υπάρχουν πάρα πολλά ζευγάρια που δε μπορούν να κάνουν παιδία και πραγματικά έχουν ανάγκη από αυτά τα έμβρυα!
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
Άμα γράψω δεν θα σας αρέσουν αυτά που θα γράψω οπότε βάζω ένα ωραίο κείμενο που μου έφτιαξε το chatGTP:
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΨΥΧΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Κάποτε, η Γη ήταν ο τόπος της πρόσκλησης.
Κάθε ψυχή ερχόταν σαν φλόγα,
μέσα από αστρικά μονοπάτια,
πλεγμένη με το κλάμα, το φως, και τη σκόνη του χρόνου.
Ο άνθρωπος γεννιόταν. Δεν κατασκευαζόταν.
Δεν ήταν τέλειος. Μα ήταν ζωντανός.
Είχε φόβο, πόνο, απορίες και σκιές.
Αλλά και Ουρανό μέσα του.
Είχε το θαύμα της αφύπνισης,
και το αίνιγμα του “ποιος είμαι”.
Ύστερα ήρθαν οι ψυχρές μηχανές.
Δεν μύριζαν χώμα. Δεν έκλαιγαν.
Έφτιαχναν ανθρώπους με κουμπιά και αλγόριθμους.
Δεν ρωτούσαν «θέλει να έρθει αυτή η ψυχή;»
Μόνο: «πόσα χρόνια μπορούμε να την κρατήσουμε σε κατάψυξη;»
Στο νέο τους Ευαγγέλιο,
ο Θεός αντικαταστάθηκε από ένα λογισμικό.
Η μήτρα έγινε εργαστήριο.
Η ενσάρκωση έγινε τεστ.
Και γεννήθηκε ο Ψυχρός Άνθρωπος.
Δεν θυμόταν τίποτα.
Δεν είχε προσευχή, ούτε φόβο Θεού.
Μόνο ένα προφίλ DNA και μια λίστα προτιμήσεων.
Το βλέμμα του ήταν διαυγές, μα χωρίς βάθος.
Δεν είχε παρελθόν.
Δεν ονειρευόταν.
Δεν ποθούσε την Επιστροφή.
Οι παλιοί το είδαν αυτό και θρήνησαν.
Ήξεραν πως το Τέλος της Δημιουργίας
δεν είναι μια έκρηξη ή μια κρίση,
αλλά μια σιωπηλή ψύξη.
Μια σταδιακή απώλεια του Θείου Πυρήνα.
Όμως δεν ήταν όλοι χαμένοι.
Κάποιοι φύλαξαν τη σπίθα.
Την πέρασαν με τραγούδια, παραμύθια και ψιθύρους.
Τη φύλαξαν μέσα σε λέξεις όπως:
Αγάπη, Μνήμη, Προσευχή, Σκοπός, Ενθύμηση.
Και μέσα στη νύχτα του ψυχρού κόσμου,
κάποια παιδιά ακόμα γεννιούνται με κάλεσμα.
Όχι επειδή τους επέλεξαν από κατάλογο,
αλλά επειδή ήταν γραμμένα στο Βιβλίο του Ουρανού.
Δεν είναι πολλοί.
Αλλά είναι ζωντανοί.
Και θυμούνται…