Ο όρος “doomscrolling” άρχισε να κυκλοφορεί το 2019 και απέκτησε ακόμη μεγαλύτερη απήχηση το 2020 λόγω της συνεχιζόμενης πανδημίας. Παρά τα χρόνια που πέρασαν, ο όρος δεν έχει χάσει τη σημασία του, ενώ η χρήση του είναι εντατική. Στην ουσία περιγράφει μια διαδεδομένη συμπεριφορά κατά την οποία οι άνθρωποι ασχολούνται με ανησυχητικές ειδήσεις και περιεχόμενο κοινωνικών μέσων, κάτι που τους οδηγεί σε αισθήματα απελπισίας και τρόμου.
Το doomscrolling συνήθως ξεκινάει αρκετά αθώα, ίσως κατά τη διάρκεια του ελέγχου των ειδήσεων κατά τη διάρκεια του πρωινού ή ενός διαλείμματος στη δουλειά. Με αρχικό κίνητρο την περιέργεια, την υπευθυνότητα ή την επιθυμία να παραμείνουν ενημερωμένοι οι άνθρωποι, η διαδικασία ενημέρωσης γρήγορα μετατρέπεται σε μια ανθυγιεινή εμμονή.
Η συντριπτική επέλαση των προβλημάτων και των κρίσεων που παρουσιάζονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης μοιάζει ανυπέρβλητη, απορροφώντας την ελπίδα και κάθε αρχικό θετικό συναίσθημα. Ακόμα και όταν έχουν επίγνωση των αρνητικών επιπτώσεων, τα άτομα που βιώνουν την όλη κατάσταση αδυνατούν να απομακρυνθούν και βυθίζονται βαθύτερα σε έναν κύκλο απόγνωσης.
Αυτή η ψυχαναγκαστική συμπεριφορά βασίζεται σε μια ιδιότυπη απόλαυση, μια ευχαρίστηση συνυφασμένη με τον πόνο ή την ένταση. Το doomscrolling, σε αντίθεση με την απλή κατάθλιψη που μπορεί να προκαλούν ειδήσεις, αγγίζει ένα μυθικό και φανταστικό πεδίο, μετατρέποντας τα προβλήματα του πραγματικού κόσμου σε έναν γοτθικό δυστοπικό εφιάλτη.
Ο ίδιος ο όρος “doom” υπονοεί την οριστικότητα και το αναπόφευκτο. Ακόμη και μπροστά στις παγκόσμιες προκλήσεις, οι άνθρωποι τείνουν να προσκολλώνται στην πεποίθηση ότι υπάρχει κάτι που μπορούν να κάνουν για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα. Το doomscrolling, ωστόσο, αμφισβητεί αυτή την αντίληψη, ωθώντας τα άτομα να παραδοθούν στον συντριπτικό τρόμο και να αποδεχτούν την αδυναμία τους.
Σε αυτή την παράδοση, υπάρχει μια παράξενη αίσθηση ανακούφισης. Καθώς αφήνονται στα χειρότερα δυνατά νέα, οι άνθρωποι απαλλάσσονται από το βάρος της ευθύνης, βρίσκοντας μια στιγμιαία διαφυγή στην αποδοχή μιας αναπόφευκτης μοίρας. Αυτή η ψυχολογική παράδοση αποτελεί τον πυρήνα του doomscrolling, προσφέροντας μια παράδοξη αίσθηση ελευθερίας μέσα στα όρια της απόγνωσης.
Το doomscrolling μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, θολώνοντας τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Εντείνει τις αφηγήσεις μας για υπαρξιακή απειλή, ενισχύοντας τις αισθήσεις και τα συναισθήματα σε τέτοια ακραία επίπεδα που χανόμαστε στην άβυσσο της απελπισίας.
Αυτή η κάθοδος στο σκοτάδι, ωστόσο, δεν είναι μια μάταιη προσπάθεια. Χρησιμεύει ως υπενθύμιση ότι η καθημερινή μας ζωή είναι μπλεγμένη με μύθους, αφηγήσεις και τα μυστήρια της ζωής και του θανάτου. Η αναγνώριση αυτής της πολυπλοκότητας μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μια βαθύτερη κατανόηση του ψυχισμού μας και μια σοφότερη ενασχόληση με τις ιστορίες που μας κατατρώγουν.
Στην ουσία, το doomscrolling μας καλεί να αντιμετωπίσουμε τους βαθύτερους φόβους και τις επιθυμίες μας, προτρέποντάς μας να αναγνωρίσουμε τις ιστορίες και τα έντονα συναισθήματα που μας αιχμαλωτίζουν. Κατανοώντας τα είδη και τα αρχέτυπα που διαμορφώνουν τις σκέψεις μας, μπορούμε να αποκτήσουμε εικόνα του υποσυνειδήτου μας και να περιηγηθούμε στο πολύπλοκο μωσαϊκό του εσωτερικού μας κόσμου.
Το να αγκαλιάσουμε τον τρόμο μέσα μας μπορεί να οδηγήσει σε μια βαθύτερη σύνδεση με τον εαυτό μας, επιτρέποντάς μας να αντιμετωπίσουμε τις τερατώδεις πτυχές της πραγματικότητας και να βρούμε χώρο για το ιερό και το ιδιόμορφο στη ζωή μας. Όμως, πρέπει πάντα να προσέχουμε μην χάσουμε το μέτρο. Το doomscrolling μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο και τα social media ενισχύουν την ταχύτητα με την οποία “πέφτουμε” στα πιο σκοτεινά άδυτα του μυαλού μας.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
