Η Σελήνη δεν είναι σίγουρα ένα πολύχρωμο ουράνιο σώμα και δεν έχει σχέση με πολύχρωμους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Είναι ολόκληρη σε τόνους του γκρι, που αλλάξουν ανάλογα με την ένταση του φωτός από τον Ήλιο. Όμως η Σελήνη δεν είναι τόσο άχρωμη όσο πιστεύουμε, καθώς διαθέτει θύλακες χρωμάτων, που μαρτυρούν δραματικά γεγονότα του μακρινού σεληνιακού παρελθόντος.
Οι αστροναύτες των αποστολών Apollo έφεραν πίσω στη Γη 2.196 δείγματα σεληνιακών πετρωμάτων, με συνολικό βάρος 382 κιλά. Μέσα σε αυτά τα πετρώματα, οι επιστήμονες έχουν βρει βότσαλα με διάμετρο περίπου ενός χιλιοστού, που έχουν χρώματα. Κάποια είναι μαύρα, όμως πολλά από αυτά έχουν ένα έντονο πορτοκαλί χρώμα. Το χρώμα, το σχήμα και η χημική τους σύνθεση, είναι αρκετά διαφορετική από ότι άλλο υπάρχει στη Γη και αυτό οφείλεται στον τρόπο που σχηματίστηκαν.
«Είναι μερικά από τα πιο εκπληκτικά εξωγήινα δείγματα που έχουμε», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο καθηγητής Ryan Ogliore, από το Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον στο St. Louis. «Οι χάντρες είναι μικροσκοπικές, παρθένες κάψουλες του εσωτερικού της σελήνης».
Πιστεύεται πως αυτά τα μικροσκοπικά βότσαλα σχηματίστηκαν από βίαιες εκρήξεις στην επιφάνεια της Σελήνης, πριν από 3.3 με 3.6 δισεκατομμύρια χρόνια. Πιθανότατα προήλθαν από την εκτόξευση λάβας, που εκτινάχθηκε πολύ ψηλά, μακριά από την επιφάνεια. Η Σελήνη μπορεί να μην έχει καθόλου αέρα όμως η εκρήξεις αυτές θα είχαν αρκετά αέρια, ώστε η λάβα να αλληλεπιδράσει μαζί τους με συγκεκριμένους τρόπους, δημιουργώντας μαύρες ή πορτοκαλί χάντρες, καθώς έπεφταν πίσω στην επιφάνεια.
«Η ίδια η ύπαρξη αυτών των χαντρών μας λέει ότι η σελήνη είχε εκρηκτικές εκρήξεις, κάτι σαν τα σιντριβάνια φωτιάς που μπορείτε να δείτε στη Χαβάη σήμερα», εξήγησε ο Ogliore.
Η πρώτη θεραπεία «μη θεραπεύσιμων» καρκίνων μπαίνει σε κλινικές δοκιμές!
Κρίσιμης σημασίας για αυτό το εύρημα ήταν η εξέταση των ορυκτών κοιτασμάτων που βρέθηκαν στην επιφάνεια των σφαιριδίων. Το πολύ δύσκολο έργο απαιτούσε πολλαπλές τεχνικές, όπως τομογραφία ατομικού ανιχνευτή, ηλεκτρονική μικροσκοπία σάρωσης, ηλεκτρονική μικροσκοπία διέλευσης και φασματοσκοπία ακτίνων Χ με ενεργειακή διασπορά, όλα υπό συνθήκες για να διασφαλιστεί ότι τα δείγματα δεν αντιδρούσαν με την ατμόσφαιρα της Γης.
«Ακόμα και με τις προηγμένες τεχνικές που χρησιμοποιήσαμε, ήταν πολύ δύσκολο να γίνουν αυτές οι μετρήσεις», δήλωσε ο Ogliore. «Έχουμε αυτά τα δείγματα εδώ και 50 χρόνια, αλλά τώρα έχουμε την τεχνολογία για να τα κατανοήσουμε πλήρως. Πολλά από αυτά τα όργανα θα ήταν αδιανόητα όταν συλλέχθηκαν για πρώτη φορά τα βότσαλα».
Αυτά τα βότσαλα έχουν την ικανότητα να αφηγούνται την ιστορία της εξελισσόμενης ηφαιστειακής δραστηριότητας στη Σελήνη, δείχνοντας πως ήταν ένας πολύπλοκος και ενεργός κόσμος.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Icarus.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
