Το μεγαλύτερο φεγγάρι του Δία, ο Γανυμήδης, διαθέτει ένα εκπληκτικά ισχυρό μαγνητικό πεδίο για το μέγεθός του. Οι επιδράσεις του Δία τεντώνουν και συμπιέζουν συνεχώς το φεγγάρι, διατηρώντας τον πυρήνα του ζεστό και τροφοδοτώντας το μαγνητικό πεδίο του. Οι ακριβείς γεωλογικές διεργασίες που συμβαίνουν μέσα στον πυρήνα δεν είναι πλήρως κατανοητές.
Ωστόσο, μια νέα μελέτη προσπαθεί να δώσει την απάντηση. Πιο συγκεκριμένα, ο σίδηρος στο πυρήνα ψύχεται και κρυσταλλώνεται κοντά στο άνω άκρο του πυρήνα όπου συναντά τον μανδύα, στη συνέχεια πέφτει προς τα μέσα και λιώνει πίσω στο υγρό κέντρο του πλανήτη.
Ο πυρήνας του Γανυμήδη, με άλλα λόγια, είναι μια λιωμένη μεταλλική χιονοστιβάδα, η οποία ανακινείται και αναστατώνεται από τη βαρύτητα του Δία, σχολιάζουν οι επιστήμονες.
Αυτός ο κύκλος ανόδου και πτώσης του σιδήρου δημιουργεί κινήσεις στον υγρό πυρήνα και παρέχει ενέργεια για τη δημιουργία μαγνητικού πεδίου. Ωστόσο, οι βασικές πτυχές αυτού του καθεστώτος παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστες
Έτσι, σχεδίασαν ένα πείραμα για να ελέγξουν ορισμένες από αυτές τις πτυχές.
Πιο συγκεκριμένα, πήγαν στο εργαστήριο, όπου χρησιμοποίησαν πάγο νερού ως ανάλογο για τους κρυστάλλους σιδήρου. Το πείραμα αποτελούνταν από μια δεξαμενή νερού, που ψύχεται από κάτω. Ένα αλμυρό στρώμα νερού βρισκόταν στον πυθμένα της δεξαμενής, που αντιπροσώπευε τον πλανητικό μανδύα (και από πρακτική άποψη, βοηθούσε να μην κολλήσουν οι κρύσταλλοι πάγου στον πυθμένα). Πάνω από το αλμυρό νερό βρισκόταν ένα στρώμα γλυκού νερού, που αντιπροσώπευε τον υγρό πυρήνα του πλανήτη. Οι κρύσταλλοι πάγου σχηματίζονταν κοντά στον πυθμένα της δεξαμενής, στη συνέχεια επέπλεαν προς τα πάνω και έλιωναν στο θερμότερο υγρό από πάνω.
Τα ευρήματά τους ήταν εκπληκτικά. Αντί για μια σταθερή ροή, ανόδου και τήξης, υπήρχαν αντίθετα σποραδικές εξάρσεις ταχείας δραστηριότητας, που ακολουθούσαν περίοδοι αδράνειας. Φαίνεται ότι για να ενεργοποιηθεί η διαδικασία κρυστάλλωσης, το υγρό πρέπει να φτάσει σε μια παγωμένη κατάσταση,, κάτω από τη θερμοκρασία στην οποία ο πάγος σταθεροποιείται.
Μόλις επιτευχθεί αυτή η ακραία χαμηλή θερμοκρασία, απελευθερώνεται ένας καταιγισμός από νιφάδες χιονιού και στη συνέχεια διακόπτεται μέχρι η θερμοκρασία να είναι και πάλι αρκετά χαμηλή ώστε να απελευθερωθεί ένα νέο κύμα κρυστάλλων.
Αυτή η σποραδική και κυκλική διαδικασία έχει σημαντικές συνέπειες για τα μαγνητικά πεδία ενός πλανήτη και εξηγεί τις μεταβολές του μαγνητικού πεδίου του.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
