Το Voyager 1 είναι μέχρι και σήμερα είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρωπότητας στο διάστημα. Το σκάφος εκτοξεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 1977 με στόχο να εξερευνήσει το ηλιακό μας σύστημα, μέχρι τα εξωτερικά του όρια. Αρχικά σχεδιάστηκε για να πετάξει πολύ κοντά στον Δία και τον Κρόνο, όμως τελικά εξελίχθηκε σε κάτι πολύ παραπάνω από αυτό, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία. Πλέον έχει γίνει το μόνο αντικείμενο ανθρώπινης κατασκευής, μαζί με το Voyager 2, που εισήλθε στον διαστρικό χώρο και μάλιστα, έκανε συναρπαστικές ανακαλύψεις περνώντας το τελευταίο όριο.
Η αρχική αποστολή μας έδωσε μια μεγάλη σειρά από ανακαλύψεις, νέα φεγγάρια, πολύπλοκες δομές και μας έδωσε τρομερές γνώσεις για τα μαγνητικά πεδία και τις καταιγίδες πλάσματος. Όσο πέρναγε ο καιρός και με την αρχική αποστολή του εκπληρωμένη, ο σκοπός του Voyager 1 άλλαξε. Από πλανητικός ανιχνευτής, έγινε πρωτοπόρος εξερευνητής του διαστρικού χώρου. Σήμερα, συνεχίζει να πλέει πέρα από την επιρροή του ήλιου και συνεχίζει να μεταδίδει δεδομένα από τον διαστρικό χώρο.
Ας παρακολουθήσουμε το αξιοσημείωτο ταξίδι του Voyager 1 από τον σχεδιασμό και την εκτόξευσή του, μέσω των ιστορικών του περασμάτων, μέχρι τη στιγμή που πέρασε το κατώφλι του ηλιακού μας συστήματος. Τέλος, ας δούμε που βρίσκεται το θρυλικό σκάφος σήμερα και ποια είναι η τωρινή του αποστολή, 48 χρόνια μετά την εκτόξευσή του.
Τα μυστικά των εξωτερικών πλανητών
Στις 5 Σεπτεμβρίου 1977, η NASA εκτόξευσε το Voyager 1 από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα. Το Jet Propulsion Lab της NASA, σχεδίασε αυτό το Voyager 1 για να χρησιμοποιηθεί σαν εξερευνητής πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα. Η δημιουργία του ήταν μέρος του προγράμματος Voyager, το οποίο σχεδιάστηκε για να εκμεταλλευτεί μια σπάνια πλανητική ευθυγράμμιση που θα επέτρεπε σε ένα μόνο διαστημόπλοιο να «εκτοξευτεί» από έναν γιγάντιο πλανήτη στον επόμενο χρησιμοποιώντας βαρυτική βοήθεια.
Αν και το Voyager 1 ήταν ένα αρκετά μέτριο σκάφος σε σύγκριση με τα σημερινά δεδομένα. Ήταν σχεδιασμένο για να βγάλει την αποστολή μέχρι τον Δία και τον Κρόνο και τίποτα παραπάνω, επεκτείνοντας την κατανόησή μας για το σύμπαν μέχρι το εξωτερικό στρώμα του ηλιακού μας συστήματος.
Οι πρώτες επαφές του Voyager 1 όμως με τα φεγγάρια του Δία και τον ίδιο τον πλανήτη, το 1979, μας άνοιξε κυριολεκτικά τα μάτια. Αρχικά ήταν η πρώτη φορά που είχαμε φωτογραφίες πλανητών από κοντά κάτι που ήταν συγκλονιστικό. Από το δυναμικό κόσμο των καταιγίδων του Δία, μέχρι τους κεραυνούς στην επιφάνειά του και την ηφαιστιογενή Ιώ, η αποστολή άλλαξε για πάντα τον τρόπο που βλέπουμε το Σύμπαν. Οι εικόνες που μας έδινε κάθε φορά ήταν απίστευτες και μέχρι και σήμερα θεωρούμε πηγή πληροφοριών. Μαζί, μας έστειλε και τις πρώτες φωτογραφίες της παγωμένης Ευρώπης, υπονοώντας πως έχει ωκεανούς κρυμμένους κάτω από τους πάγους. Αυτές οι ανακαλύψεις διαμόρφωσαν τις θεωρίες μας για το πλανητικό μας σύστημα, αλλά και για το που υπάρχουν πιθανότητες να υπάρχει ζωή.
Το 1980, το Voyager 1 έδωσε στην ανθρωπότητα την πιο κοντινή θέα των περίπλοκων δακτυλίων του Κρόνου. Παρείχε επίσης προσωπικά πορτρέτα του Τιτάνα, του μεγαλύτερου φεγγαριού του Κρόνου, καλυμμένου με μια πυκνή ατμόσφαιρα που έκρυβε την επιφάνειά του. Όμως, το πολύ κοντινό πέρασμα από τον Κρόνο, του Voyager 1, το έθεσε σε μια τροχιά που θα το οδηγούσε μακριά από τους πλανήτες, βάζοντας τέρμα στην περιήγηση του ανάμεσα στους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Όμως αυτό άνοιξε ένα παράθυρο προς ένα νέο κεφάλαιο, σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο.
Το Voyager 1 με πλώρη προς το άγνωστο
Τον Φεβρουάριο του 1990, το Voyager 1 ολοκλήρωσε μια από τις τελευταίες του αποστολές φωτογράφισης, εντός του ηλιακού συστήματος. Έβγαλε μια φωτογραφία που ονομάστηκε «Οικογενειακό Πορτρέτο του Ηλιακού Συστήματος», από απόσταση 6 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Ήλιο. Αυτή η σύνθετη εικόνα, δείχνει έξι πλανήτες ως μικρές αμυδρές κουκκίδες φωτός, με τη Γη να είναι μια από αυτές. Στην φωτογραφία «Χλωμή Μπλε Κουκκίδα», βλέπουμε την Γη σαν ένα φωτεινό pixel στην εικόνα, να φωτίζει στη μέση του τεράστιου κενού. Αυτή ήταν και η φωτογραφία που σηματοδότησε το τέλος της πλανητικής αποστολής του Voyager 1 και την έναρξη της μετάβασης του στην διαστημική εξερεύνηση. Τότε, έκλεισε τις κάμερες του, ώστε να εξοικονομήσει ενέργεια με στόχο να μείνει λειτουργικό για όσο περισσότερο γίνεται, ώστε να μπορέσει να μας δώσει δεδομένα από τον διαστρικό χώρο.
Τις επόμενες δεκαετίες, το Voyager 1 συνέχισε να συλλέγει πολύτιμα δεδομένα για φορτισμένα σωματίδια, μαγνητικά πεδία και κύματα πλάσματος στην εξωτερική ηλιόσφαιρα. Τον Αύγουστο του 2012, έγινε το πρώτο ανθρωπογενές αντικείμενο που διέσχισε την ηλιόπαυση και εισήλθε στον διαστρικό χώρο, αφήνοντας την περιοχή που κυριαρχείται από τον ηλιακό άνεμο και λαμβάνοντας απευθείας δείγματα από το περιβάλλον πλάσματος του διαστρικού μέσου. Από αυτά τα δεδομένα έχουμε μια πολύ καλή εικόνα για το πως η ήλιος μας αλληλεπιδρά με τον γαλαξία που τον περιβάλλει και το πως συμπεριφέρεται η κοσμική ακτινοβολία έξω από την προστασία της ηλιόσφαιρας.
Κάτι συμβαίνει στον μεγαλύτερο κρατήρα της Σελήνης
Αυτή τη στιγμή το Voyager 1 βρίσκεται πάνω από 24 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τη Γη και 48 χρόνια μετά την εκτόξευσή του συνεχίζει μεταδίδει δεδομένα μέσω του Deep Space Network της NASA.
Όμως, τη πηγή ενέργειάς του, εξασθενεί όλο και περισσότερο. Πρόκειται για μια θερμοηλεκτρική γεννήτρια ραδιοϊσοτόπων με βάση το πλουτώνιο. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 2030 η ενέργεια του Voyager 1 θα τελειώσει και το σκάφος θα σβήσει για πάντα, μαζί και η επικοινωνία με τη Γη.
Ακόμα και όταν σβήσει όμως το Voyager, θα συνεχίσει την τροχιά του μέσα στον Γαλαξία μας, χωρίς όμως να καταφέρει να βγει έξω από αυτόν ποτέ. Θα είναι ένα αντικείμενο ανθρώπινης κατασκευής, που θα μεταφέρει την χρυσή του πλάκα με πληροφορίες για την τοποθεσία του πλανήτη μας, την φυσιολογία του ανθρώπου και μερικά πολιτιστικά χαρακτηριστικά της ανθρωπότητας. Ακόμα και με τα συστήματά του κλειστά, θα είναι εκεί σαν μια υπενθύμιση την υψηλής νόησης που έχει το ανθρώπινοι είδος, ενώ θα είναι μια διαρκής έκφραση της ανθρωπότητας στο άγνωστο.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
