Έχουν πολλά αλλάξει τα τελευταία 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια, από τότε που το ηλιακό σύστημα σχηματίστηκε από ένα σύννεφο σε σχήμα δίσκου, σκόνη και αερίων. Η ύλη από την οποία σχηματίστηκαν τα πάντα έχει υποστεί σοβαρές μεταβολές στο πέρασμα των αιώνων. Τα βασικά συστατικά αυτού του αρχικού, πρώιμου δίσκου σκόνης είναι επομένως δύσκολο να διακριθούν, όχι όμως αδύνατο.
Διατηρημένα μέσα σε έναν αρχαίο βράχο που έπεσε στη Γη από το διάστημα και ανακτήθηκε το 2018, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων έχει πλέον εντοπίσει ίχνη υλικού που, όπως υποστηρίζουν πρέπει να προήλθε από τον πρωτοπλανητικό δίσκο, όταν το Ηλιακό Σύστημα ήταν νεαρό.
Κωτσόβολος: Έχουν χάσει την μπαλα και την πληρώνει ο καταναλωτής
Πρόκειται για μια ανακάλυψη που μπορεί να μας δώσει νέες πληροφορίες για την ιστορία του Ηλιακού Συστήματος και για τα βασικά δομικά στοιχεία από τα οποία γεννήθηκαν τα πάντα γύρω μας, εδώ στη Γη και γύρω από τον Ήλιο, πριν από τόσους αιώνες.
Ο ήλιος όπως και όλα τα αστέρια, γεννήθηκε μέσα σε ένα σύννεφο σκόνης. Ένας πυκνότερος κόμβος στο νέφος κατέρρευσε κάτω από τη δική του βαρύτητα, και περιστρεφόμενος συσσώρευσε το υλικό γύρω του σε έναν δίσκο που τροφοδοτούσε το άστρο που μόλις αναπτυσσόταν. Όταν ο ήλιος σχηματίστηκε, ότι απέμεινε από αυτόν τον δίσκο σχημάτισε όλο το υπόλοιπο Ηλιακό σύστημα, τους πλανήτες, τα φεγγάρια, τους αστεροειδείς, τους κομήτες και τα παγωμένα κομμάτια βράχων που σχηματίζουν το σφαιρικό νέφος Oort που θεωρείται ότι τα περικλείει όλα.
Το νέφος Oort πιστεύεται ότι έχει παραμείνει σχετικά αναλλοίωτο από τη γέννηση του Ηλιακού Συστήματος και έτσι αποτελεί το πιο παρθένο παράδειγμα του αρχέγονου υλικού από το οποίο αποτελούνταν ο δίσκος που σχημάτισε τους πλανήτες μας. Όμως είναι δύσκολο να μελετηθεί από κοντά, ακόμη και όταν θραύσματα κομητών εισέρχονται στην ατμόσφαιρά μας, καθώς λιώνουν.
Ωστόσο έχουμε τους μετεωρίτες. Παρόλο που το διάστημα είναι άδειο σε μεγάλο βαθμό οι κομήτες και οι μετεωρίτες συγκρούονται κάποιες φορές, κάνοντας το κομητικό υλικό να αναμειχθεί με τον μετεωρίτη, παγιδευμένο στο εσωτερικό του με τη μορφή θραυσμάτων.
Εάν ο μετεωρίτης αυτός εισέλθει στην ατμόσφαιρα της Γης, θα θερμανθεί και αυτός αλλά τα κομητικά θραύσματα που περιέχονται στο εσωτερικό του μπορούν να παραμείνουν προστατευμένα και να φτάσουν στην επιφάνεια άθικτα.
Αυτό ακριβώς ανακάλυψε η ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Elishevah van Kooten του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης σε έναν μετεωρίτη με την ονομασία Northwest Africa 14250 (NWA 14250). Χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι tα ορυκτά σε ορισμένες μάζες είναι πιθανότατα κομητικής προέλευσης, πράγμα που σημαίνει ότι μετεωρίτες όπως ο NWA 14250 θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα εργαλείο για τη μελέτη της σύνθεσης του πρώιμου ηλιακού συστήματος.
Παράλληλα ανακάλυψαν ότι τα θραύσματα έμοιαζαν με θραύσματα που βρέθηκαν σε άλλους μετεωρίτες από το εξωτερικό ηλιακό σύστημα κοντά στον Ποσειδώνα, καθώς και σε δείγματα που ελήφθησαν από τον αστεροειδή Ryugu. Αυτό υποδηλώνει, ότι όχι μόνο το αρχέγονο υλικό είναι σχετικά κοινό αλλά και ότι η σύνθεση του πρωτοπλανητικού δίσκου ήταν σχετικά ομοιόμορφη κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του Ηλιακού Συστήματος.
Η αναλυτική έρευνα είναι διαθέσιμη σε αυτόν τον σύνδεσμο
