Γύρω από ένα άστρο παρόμοιο με τον Ήλιο, μόλις 1.300 έτη φωτός μακριά, έχει παρατηρηθεί μια οικογένεια πλανητών στις πρώτες στιγμές της σύλληψης της.

Πιο συγκεκριμένα οι αστρονόμοι ανέλυσαν την υπέρυθρη ροή σκόνης και υπολειμμάτων που απομένουν από τον σχηματισμό ενός νεογέννητου άστρου που ονομάζεται HOPS-315, βρίσκοντας μικροσκοπικές συγκεντρώσεις θερμών ορυκτών που τελικά θα σχηματίσουν πλανητοειδή, γύρω από τους οποίους θα αναπτυχθούν νέοι πλανήτες. Αποτελεί ένα σύστημα που μπορεί να μας πει για τα πρώτα κιόλας βήματα του σχηματισμού των πλανητών και μπορεί ακόμη και να περιέχει ενδείξεις για το πώς σχηματίστηκε το δικό μας Ηλιακό Σύστημα.

«Για πρώτη φορά, εντοπίσαμε την πρώτη στιγμή που ξεκινά ο σχηματισμός πλανητών γύρω από ένα άστρο διαφορετικό από τον Ήλιο μας», αναφέρει η αστρονόμος Melissa McClure του Πανεπιστημίου του Leiden στην Ολλανδία. Καθώς το νεογέννητο αστέρι περιστρέφεται, το υλικό γύρω του συγχωνεύεται σε έναν δίσκο που στροβιλίζεται και τροφοδοτεί την ανάπτυξή του. Όταν το αστέρι μεγαλώσει αρκετά, οι πρωτοαστρικοί άνεμοι του σπρώχνουν το υλικό μακριά από την εμβέλειά του, όπου συνεχίζει να βρίσκεται σε τροχιά, ψύχοντας και συσσωματώνοντας. Αυτή είναι η αρχή της διαδικασίας σχηματισμού πλανητών.

άστρο ηλιακό σύστημα
Ένα διάγραμμα με ενδεικτικά ένθετα που δείχνει τη συμπύκνωση μονοξειδίου του πυριτίου σε πυριτικά ορυκτά γύρω από το HOPS-315. ( ESO/L. Calçada/ALMA(ESO/NAOJ/NRAO)/M. McClure et al. )

Οι πλανήτες σε αυτά τα συστήματα ήταν ήδη αρκετά καλά σχηματισμένοι. Το HOPS-315 αντιπροσωπεύει το πρώιμο στάδιο στο οποίο έχουμε δει ποτέ τη διαδικασία σχηματισμού πλανητών. Οι παρατηρήσεις έγιναν χρησιμοποιώντας το JWST για τα υπέρυθρα μήκη κύματος και το ALMA για τα ραδιομήκη κύματος, δύο από τα πιο ισχυρά τηλεσκόπια που έχει κατασκευάσει η ανθρωπότητα. Οι ερευνητές εντόπισαν μήκη κύματος φωτός που σχετίζονται με το θερμό αέριο μονοξείδιο του πυριτίου και τους κόκκους κρυσταλλικών πυριτικών ορυκτών – μια υπογραφή που σχετίζεται με την ψύξη του πυριτίου από ένα αέριο σε στερεά κατάσταση.

Η υπογραφή του νεογέννητου πλανήτη βρισκόταν σε απόσταση περίπου 2,2 αστρονομικών μονάδων από το άστρο που τον φιλοξενεί. Αυτή είναι μια απόσταση παρόμοια με την απόσταση της ζώνης αστεροειδών του Ηλιακού Συστήματος από τον Ήλιο, στο διάστημα μεταξύ Άρη και Δία. Μπορούμε να μελετήσουμε τον σχηματισμό του δικού μας Ηλιακού Συστήματος μόνο με βάση το υλικό στην υπάρχουσα κατάστασή του.

Λύθηκε ένα μυστήριο ετών για τον Ήλιο – Τι ανακαλύφθηκε για τις ηλιακές κηλίδες

Μερικές φορές αυτό περιλαμβάνει την εύρεση αρχαίων ορυκτών που έχουν επιβιώσει άθικτα από τότε που γεννήθηκε το σύστημα πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Μερικές φορές περιλαμβάνει τη μελέτη αστεροειδών και κομητών που δεν έχουν υποστεί τόσες αλλαγές όσες έχουν υποστεί οι πλανήτες. Αν και άλλα συστήματα υφίστανται τις ίδιες διεργασίες με τον ίδιο τρόπο δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί, αλλά με τα όλο και πιο ισχυρά τηλεσκόπια πιστεύεται ότι η εύρεση τους είναι εφικτή.

Η έρευνα έχει δημοσιευτεί στο Nature. 

Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.