Τα Voyager 1 και Voyager 2 ταξιδεύουν με μεγάλες ταχύτητες στο διάστημα από το 1977 και τραβούν ενέργεια από αποσυντιθέμενα κομμάτια πλουτωνίου που παράγουν όλο και λιγότερη ενέργεια κάθε χρόνο.

Με την ενέργεια να είναι όλο και λιγότερη, η NASA αποφάσισε να σταματήσει ένα ακόμα όργανο του Voyager 2, το όργανο μέτρησης πλάσματος, ώστε να εξοικονομήσει λίγη ακόμα ενέργεια. Αυτή η συσκευή μετρά την ποσότητα και την κατεύθυνση των ιονισμένων σωματιδίων που περνούν από το διαστημόπλοιο.

Το Voyager 2 έχει ακόμα αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει άλλα τέσσερα όργανα που διαθέτει. Η διαθέσιμη ενέργεια όμως θα μπορεί να τροφοδοτήσει μόνο ένα από αυτά, τα επόμενα δέκα χρόνια, κάπου μέσα στα 2030s.

Η NASA είπε ότι τα τελευταία χρόνια, οι μηχανικοί της αποστολής έχουν λάβει μέτρα για να αποφύγουν την απενεργοποίηση οποιουδήποτε επιστημονικού οργάνου για όσο το δυνατόν περισσότερο, καθώς τα επιστημονικά δεδομένα που συλλέγονται από τους δύο ανιχνευτές Voyager είναι μοναδικά.

Τα Voyagers είναι τα μόνα σκάφη της ανθρωπότητας που έχουν βγει έξω από την ηλιόσφαιρα, μια περιοχή έξω από το ηλιακό μας σύστημα, που δεν προστατεύεται από τον Ήλιο μας. Για αυτό το λόγο, είναι η μοναδικός τρόπος να εξερευνήσουμε όσο γίνεται περισσότερο, τον διαστρικό χώρο, έξω από το ηλιακό μας σύστημα.

Voyager 1 2 NASA
Ένα γραφικό που δείχνει το Voyager 1 και το 2 να έχουν ταξιδέψει πέρα ​​από τη μερικώς προστατευτική ηλιόσφαιρα του ήλιου και στο διαστρικό διάστημα. Πίστωση: NASA / JPL-Caltech

Οι επιστήμονες επέλεξαν να κλείσουν το εν λόγω όργανο, καθώς συλλέγει περιορισμένα δεδομένα εδώ και χρόνια, λόγω του προσανατολισμού του σε σχέση με την κατεύθυνση που ρέει το πλάσμα στον διαστρικό χώρο.

Τα τέσσερα υπόλοιπα επιστημονικά όργανα μελετούν την περιοχή έξω από την ηλιόσφαιρά μας και περιλαμβάνουν ένα μαγνητόμετρο για τη μελέτη του διαπλανητικού μαγνητικού πεδίου, ένα όργανο φορτισμένων σωματιδίων που μετρά τις κατανομές ιόντων και ηλεκτρονίων, ένα σύστημα κοσμικών ακτινών που καθορίζει την προέλευση των διαστρικών κοσμικών ακτινών και έναν ανιχνευτή κυμάτων πλάσματος.

Τα Voyager εκτοξεύτηκαν τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1977 και μας έχουν προσφέρει ανεκτίμητα δεδομένα για το ηλιακό μας σύστημα και έξω από αυτό. Κάθε Voyager τροφοδοτείται από τρις θερμοηλεκτρικές γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων (RTG) πολλών εκατοντάδων watt.

Κατά την εκτόξευση κάθε γεννήτρια μπορούσε να παράγει 157Watt ηλεκτρικής ενέργειας, οπότε και οι τρεις μαζί μας έδιναν 470Watt για να λειτουργήσουν τα όργανα του σκάφους. Η ισχύς μειώνεται στο μισό κάθε 87.7 χρόνια. Για αυτό και οι επιστήμονες της NASA εδώ και καιρό κλείνουν κάποια όργανα, ώστε να κρατήσουν το σκάφος ζωντανό όσο περισσότερο γίνεται. Η NASA εκτιμά πως η απόδοση των γεννητριών χάνει περίπου 4 Watt ισχύος τον χρόνο.

Η νέα επανάσταση στη θεραπεία του καρκίνου: ραδιενεργά ιόντα

Το όργανο μέτρησης πλάσματος, από τότε που το Voyager 2 βγήκε από την ηλιόσφαιρα, λάμβανε πολύ λίγα δεδομένα. Με δεδομένο πως η ηλιόσφαιρα κινείται μέσω του διαστρικού χώρου, το πλάσμα ρέει προς την αντίθετη κατεύθυνση από τα ηλιακά σωματίδια, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. Μάλιστα, από τότε που το Voyager 2 βγήκε από την ηλιόσφαιρα, η ροή πλάσματος έπεσε δραματικά.

Το Voyager 1 είχε και αυτό ένα ίδιο όργανο, το οποίο σταμάτησε να λειτουργεί το 1980 και απενεργοποιήθηκε πλήρως το 2007, για να εξοικονομηθεί ενέργεια.

Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.