Σε μια πρωτοποριακή εξερεύνηση του κέντρου του Γαλαξία μας, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST) χρησιμοποιεί τις υπέρυθρες δυνατότητες του για να αποκαλύψει τα μυστικά που κρύβει το αέριο και η σκόνη που διαπερνούν αυτόν τον κοσμικό κόμβο. Η πρωτοφανής ανάλυση και ευαισθησία του τηλεσκοπίου επιτρέπει στους αστρονόμους να γίνουν μάρτυρες πρωτοφανών χαρακτηριστικών, με ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μυστήρια να είναι η περιοχή σχηματισμού άστρων γνωστή ως Τοξότης C, που βρίσκεται περίπου 300 έτη φωτός από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα του Γαλαξία μας.
Μέσα στον Τοξότη C βρίσκονται σήμερα σε διαδικασία σχηματισμού 500.000 αστέρια, παρά το γεγονός ότι βομβαρδίζονται από την ακτινοβολία των πυκνών αστέρων της περιοχής. Το ερώτημα που απασχολεί τους αστρονόμους είναι: Πώς μπορούν να αναπτυχθούν αστέρια κάτω από τόσο έντονες συνθήκες; Η απάντηση παραμένει ασύλληπτη.
Ο Samuel Crowe, προπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια στο Charlottesville και κύριος ερευνητής της ομάδας παρατήρησης, σημείωσε: “Δεν έχουν υπάρξει ποτέ δεδομένα υπέρυθρης ακτινοβολίας για την περιοχή αυτή. Με το επίπεδο ανάλυσης και ευαισθησίας του James Webb βλέπουμε πολλά χαρακτηριστικά για πρώτη φορά. Το JWST αποκαλύπτει ένα απίστευτο ποσό λεπτομερειών, επιτρέποντάς μας να μελετήσουμε τον σχηματισμό αστέρων σε αυτού του είδους το περιβάλλον με τρόπο που δεν ήταν δυνατός στο παρελθόν”.
Η χαρτογραφημένη περιοχή του Τοξότη C εκτείνεται σε απόσταση περίπου 50 ετών φωτός και βρίσκεται σε απόσταση 25.000 ετών φωτός από τη Γη. Ο Crowe και η ομάδα του τονίζουν ότι η εγγύτητα του γαλαξιακού κέντρου επιτρέπει στο JWST να εξετάζει λεπτομερώς μεμονωμένα αστέρια, παρέχοντας πρωτοφανείς γνώσεις για το πώς σχηματίζονται τα αστέρια σε αυτήν την περιοχή, σε σύγκριση με άλλες περιοχές του γαλαξία.
Οι αστρονόμοι είναι ιδιαίτερα γοητευμένοι από την πιθανότητα να σχηματίζονται πιο ογκώδη αστέρια στο κέντρο του Γαλαξία μας, σε αντίθεση με τις άκρες των σπειροειδών βραχιόνων του. Εντός του Τοξότη C, ανακαλύφθηκε ένα άγνωστο μέχρι σήμερα τεράστιο πρωτοαστέρι στην καρδιά ενός νεαρού σμήνους, το οποίο διαθέτει μάζα πάνω από 30 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου μας.
Η πυκνότητα του νέφους από το οποίο αναδύονται αυτοί οι πρωτοαστέρες είναι τόσο έντονη που το φως από τα άστρα που βρίσκονται πίσω του δεν φτάνει στο τηλεσκόπιο, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση μιας λιγότερο πυκνοκατοικημένης περιοχής. Αν και στην πραγματικότητα πρόκειται για μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της εικόνας. Υπέρυθρα σκούρα νέφη, που εμφανίζονται σαν κενά στο αστρικό πεδίο, σηματοδοτούν τα σημεία όπου τα μελλοντικά αστέρια παίρνουν μορφή.
Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό εντός της περιοχής είναι οι δομές που μοιάζουν με βελόνες στο ιονισμένο υδρογόνο, οι οποίες παρουσιάζουν χαοτικούς προσανατολισμούς προς διάφορες κατευθύνσεις. Ο Crowe εκφράζει την πρόθεση του να εμβαθύνει στη μελέτη αυτών των δομών.
“Η εικόνα του James Webb είναι εκπληκτική και η επιστήμη που θα πάρουμε από αυτήν είναι ακόμη καλύτερη”, επιβεβαιώνει ο Crowe. “Τα μαζικά αστέρια είναι εργοστάσια που παράγουν βαρέα στοιχεία στους πυρηνικούς τους πυρήνες, οπότε η καλύτερη κατανόησή τους είναι σαν να μαθαίνουμε την ιστορία της προέλευσης μεγάλου μέρους του σύμπαντος”, συμπλήρωσε ο Crowe.
Το James Webb αποκαλύπτει τον δεύτερο πιο μακρινό γαλαξία
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
