Τα αστέρια συνδέονται βαρυτικά με τους γαλαξίες τους, κινούμενα αρμονικά μέσα στο κοσμικό τους περιβάλλον. Περιστασιακά, διαταραγμένα γεγονότα μπορούν να διακόψουν αυτή την ουράνια σύνδεση, όπως όταν ένα αστέρι πλησιάζει πολύ κοντά σε μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, με αποτέλεσμα την αποβολή του αστέρα στο διαστρικό διάστημα ως αστέρα-αποστάτη.
Αν και η πιθανότητα να συναντήσει η Γη τέτοιους ορφανούς πλανήτες είναι μικρή, δεν είναι εντελώς αδύνατη. Το ηλιακό μας σύστημα, μετά από δισεκατομμύρια χρόνια, έχει εγκατασταθεί σε μια σταθερή και προβλέψιμη κατάσταση, με τους πλανήτες να περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο σε έναν συγχρονισμένο χορό.
Ωστόσο, αν ένα άλλο άστρο πλησίαζε πολύ κοντά, η βαρυτική ισορροπία που διατηρεί την τρέχουσα διάταξη θα μπορούσε να καταπονηθεί ή να σπάσει. Η Γη, ένας σχετικά μικρός πλανήτης σε σύγκριση με τον Ήλιο, που υπάρχει στο έλεος της ισχυρής βαρύτητας του Ήλιου, θα υπόκειτο στην επιρροή του εισερχόμενου άστρου, ορφανού πλανήτη, μεταβάλλοντας τη βαρυτική δυναμική.
Μια πρόσφατη εργασία, με τίτλο “Future Trajectories of the Solar System: Dynamical Simulations of Stellar Encounters Within 100 au”, διερευνά τις πιθανές συνέπειες εάν ένας ορφανός πλανήτης πλησίαζε σε απόσταση 100 αστρονομικών μονάδων (ΑU) από τον Ήλιο. Ο επικεφαλής συγγραφέας, Sean Raymond, αστρονόμος στο Laboratoire d’Astrophysique de Bordeaux, CNRS, και στο Université de Bordeaux, διεξήγαγε προσομοιώσεις για να αναλύσει διάφορα αποτελέσματα.
Όντως, το μαγνητικό πεδίο της Γης βρίσκεται στα πρόθυρα εναλλαγής πόλων;
Παρά την απίθανη φύση τέτοιων συναντήσεων, οι προσομοιώσεις αποκάλυψαν ότι αν ένας ορφανός πλανήτης περάσει σε απόσταση 100 AU από τον Ήλιο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επιβιώσουν και οι οκτώ πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, με πάνω από 95% πιθανότητα να μην χαθεί κανένας πλανήτης. Το έλλειμμα γωνιακής ορμής που προκύπτει παίζει καθοριστικό ρόλο στον προσδιορισμό των επακόλουθων.
Αν και η πλειονότητα των προσομοιώσεων δείχνει την επιβίωση όλων των πλανητών, το εύρος των αποτελεσμάτων ποικίλλει, συμπεριλαμβανομένων των διαταραχών στις τροχιές των πλανητών. Ο Ερμής προσδιορίζεται ως ο πιο ευάλωτος, με πιθανές συγκρούσεις με τον Ήλιο, ενώ άλλα αποτελέσματα περιλαμβάνουν αλληλεπιδράσεις μεταξύ πλανητών, εκτοξεύσεις ή μετατοπίσεις στο εξωτερικό νέφος Oort.
Παρά τις χαμηλές πιθανότητες καταστροφικών γεγονότων, το έγγραφο εξετάζει επίσης σενάρια όπου οι πλανήτες καταστρέφονται. Τα δέκα πιο πιθανά αποτελέσματα περιλαμβάνουν συγκρούσεις με τον Ήλιο, συγκρούσεις πλανητών και εκτοξεύσεις, με διαφορετικές πιθανότητες.
Αν και οι πιθανότητες μιας αστρικής διελεύσεως εντός 100 AU είναι εξαιρετικά χαμηλές, η μελέτη τονίζει το ποικίλο φάσμα των πιθανών αποτελεσμάτων, συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών στην τροχιά της Γης που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την κατοικησιμότητά της.
Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ενώ οι πιθανότητες τέτοιων γεγονότων είναι ελάχιστες, η τρέχουσα σταθερή κατάσταση του ηλιακού μας συστήματος είναι πιθανό να διατηρηθεί.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
