Έρευνα της NASA έδειξε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο ότι κυτταροειδή διαμερίσματα που ονομάζονται κυστίδια θα μπορούσαν να σχηματιστούν με φυσικό τρόπο στις λίμνες του Τιτάνα, του μεγαλύτερου φεγαρριού του Κρόνου. Ο Τιτάνας, είναι ο μόνος γνωστός κόσμος εκτός από τον πλανήτη μας, ο οποίος φέρει υγρό στην επιφάνειά του αν και δεν είναι νερό.
Αντίθετα, περιέχει υγρούς υδρογονάνθρακες όπως το αιθάνιο και το μεθάνιο. Η έρευνα η οποία έχει δημοσιευθεί στο International Journal of Astrobiology περιγράφει τη διαδικασία με την οποία θα μπορούσαν να σχηματιστούν κυστίδια στον τιτάνα με βάσεις τις τρέχουσες γνώσεις μας για την ατμόσφαιρα και τη χημεία του φεγγαριού. Κάτι τέτοιο είναι πολύ σημαντικό βήμα για τη δημιουργία των πρόδρομων ουσιών των ζωντανών κυττάρων ή αλλιώς πρωτοκυττάρων.
Η διαδικασία περιλαμβάνει μόρια που ονομάζονται αμφίφιλα, τα οποία μπορούν να αυτο-οργανωθούν σε κυστίδια υπό τις κατάλληλες συνθήκες. Στη Γη, αυτά τα μόρια έχουν δύο μέρη, ένα υδρόφοβο άκρο και ένα υδρόφιλο άκρο. Όταν βρίσκονται στο νερό, ομάδες αυτών των μορίων μπορούν να συσσωρευτούν και να σχηματίσουν σφαίρες , όπως οι σαπουνόφουσκες, όπου το υδρόφιλο τμήμα του μορίου είναι στραμμένο προς τα έξω για να αλληλεπιδράσει με το νερό, «προστατεύοντας» έτσι το υδρόφοβο τμήμα στο εσωτερικό της σφαίρας. Υπό τις κατάλληλες συνθήκες, μπορούν να σχηματιστούν δύο στρώματα, δημιουργώντας μια σφαίρα που μοιάζει με κύτταρο.
Κάπου εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η ατμόσφαιρα του Τιτάνα
Χάρη στο Cassini και στις αποστολές όπου αυτό συμμετείχε, γνωρίζουμε ότι ο Τιτάνας έχει έναν πολύπλοκο μετεωρολογικό κύκλο που επηρεάζει ενεργά την επιφάνεια σήμερα. Το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας του Τιτάνα αποτελείται από άζωτο, αλλά υπάρχει επίσης σημαντική ποσότητα μεθανίου (CH4) που σχηματίζει σύννεφα και βροχή, η οποία πέφτει στην επιφάνεια για να προκαλέσει διάβρωση και κανάλια ποταμών, γεμίζοντας τις λίμνες και τις θάλασσες. Αυτό το υγρό στη συνέχεια εξατμίζεται στο φως του ήλιου για να σχηματίσει και πάλι σύννεφα.
Αυτή η ατμοσφαιρική δραστηριότητα επιτρέπει επίσης να λάβει χώρα μια πολύπλοκη χημείa στην επιφάνεια του. Η ενέργεια από τον ήλιο διαλύει τα μόρια όπως το μεθάνιο και τα κομμάτια στη συνέχεια ανασχηματίζονται σε σύνθετα οργανικά μόρια. Πολλοί αστροβιολόγοι πιστεύουν ότι αυτή η χημεία θα μπορούσε να μας διδάξει πώς σχηματίστηκαν και εξελίχθηκαν τα μόρια που ήταν απαραίτητα για την προέλευση της ζωής στην πρώιμη Γη.
Η έρευνα
Η έρευνα επικεντρώθηκε στα σταγονίδια που εκτοξεύονται από τις πιτσιλιές της βροχής στις λίμνες του Τιτάνα και έδειξε ότι ´τόσο αυτές όσο και η επιφάνεια της θάλασσας θα μπορούσαν να είναι καλυμμένες με στρώματα από αμφίφιλα. Αν μια πιτσιλιά προσγειωνόταν στην επιφάνεια της λίμνης τα δυο στρώματα των αμφίφιλων ενώνονται για να σχηματίσουν ένα διπλό τοίχωμα, ένα κυστίδιο που περικλείει την αρχική σταγόνα. Με την πάροδο του χρόνου πολλά από αυτά θα διασκορπίζονταν σε όλη τη λίμνη, θα αλληλεπιδρούσαν και θα οδηγούσαν στο σχηματισμό πρωτόγονων πρωτοκυττάρων, πρόδρομοι της ζωής δηλαδή.
Αν όντως συμβαίνει η διαδικασία αυτή που περιγράφει η έρευνα, θα αυξήσει την κατανόησή μας για τις συνθήκες με τις οποίες θα μπορούσε να σχηματιστεί ζωή.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
