Νέα είδη ανακαλύφθηκαν στον πυθμένα του ωκεανού, που θα μπορούσε κάποιος να τα χαρακτηρίσει εξωγήινα, καθώς δεν μοιάζουν με τίποτα άλλο στον πλανήτη. Φυσικά, δεν είναι από κάποιον άλλο κόσμο, όμως είναι ιδιαίτερα περίεργα και ξεχωριστά.
Η αποστολή 45 ημερών στη ζώνη Clarion-Clipperton, ολοκληρώθηκε στις 20 Μαρτίου και κατέγραψε την βιοποικιλότητα στην άβυσσο της περιοχής. Με χρήση ενός τηλεχειριζόμενους βαθυσκάφους, η ομάδα του βρετανικού ερευνητικού πλοίου James Cook, φωτογράφισε την ζωή σε μεγάλα βάθη και πήρε δείγματα για μελλοντική χρήση.
«Μπορούμε να υποθέσουμε ότι πολλά από αυτά τα είδη θα είναι νέα στην επιστήμη. Μερικές φορές έχουν δει/παρατηρηθεί/γνωστεί στο παρελθόν, αλλά δεν έχουν συλλεχθεί ή περιγράφει επίσημα», δήλωσε ο Regen Drennan, μεταδιδακτορικός θαλάσσιος βιολόγος στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.
«Αυτά τα δείγματα θα μεταφερθούν στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου για να ταυτοποιηθούν και να μελετηθούν για τα επόμενα χρόνια».
Αυτό ήταν το δεύτερο ταξίδι που διεξήχθη από μια πρωτοβουλία του Ηνωμένου Βασιλείου με το όνομα SMARTEX. Σε αυτή την πρωτοβουλία συμμετείχαν το Μουσείο Φυσική Ιστορίας, το Εθνικό Κέντρο Ωκεανογραφίας, το Βρετανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο και άλλα ιδρύματα.
Το Αμερικανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο εκτιμά ότι 21,1 δισεκατομμύρια ξηροί τόνοι πολυμεταλλικών οζιδίων υπάρχουν στη Ζώνη Clarion-Clipperton – που περιέχει περισσότερα αποθέματα πολλών κρίσιμων μετάλλων από όλα τα αποθέματα της ξηράς στον κόσμο μαζί.
Εάν η εξόρυξη βαθέων υδάτων ακολουθήσει την ίδια τροχιά με την υπεράκτια παραγωγή πετρελαίου, περισσότερο από το ένα τρίτο αυτών των κρίσιμων μετάλλων θα προέρχονται από ορυχεία βαθέων ωκεανών μέχρι το 2065, εκτιμά η ομοσπονδιακή υπηρεσία.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πολλές από τις μορφές ζωής που αποκαλούν αυτό το περιβάλλον σπίτι είναι απίθανο να ανακάμψουν μετά την αφαίρεση των οζιδίων και απαιτούν προστασία, σύμφωνα με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.
Στην ζυγαριά βιοποικιλότητα και βιομηχανία
Η Ζώνη Clarion-Clipperton βρίσκεται σε διεθνή ύδατα και πέρα από τη δικαιοδοσία οποιασδήποτε χώρας. Η Διεθνής Αρχή για τον Βυθό της Θάλασσας, βάσει Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, έχει εκδώσει 17 συμβάσεις έρευνας. Ωστόσο, αρκετές χώρες έχουν εκφράσει την επιφυλακτικότητά τους, υποστηρίζοντας την απαγόρευση της εξόρυξης βαθέων υδάτων για την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και την διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Σύμφωνα με μια μελέτη από τον Ιούνιο του 2023, περίπου 6.000 με 8.000 είδη θα μπορούσαν να ανακαλυφθούν στη ζώνη Clarion-Clipperton.
Το ροζ αγγούρι της θάλασσας amperima, με το παρατσούκλι «γουρούνι Barbie», είναι ένα από τα μεγαλύτερα ασπόνδυλα που ζουν στον βυθό της βαθιάς θάλασσας. Μαζί με το διαφανές μονόκερο, το πλάσμα είναι ένας τύπος θαλάσσιου χοίρου στην επιστημονική οικογένεια που ονομάζεται Elpidiidae. Το γουρούνι Barbie βόσκει τις μικρές ποσότητες υπολειμμάτων που κατεβαίνουν από τα επιφανειακά νερά στον βυθό της θάλασσας και είναι σημαντικά όσον αφορά την ανακύκλωση της οργανικής ύλης, εξήγησε ο Drennan, ο οποίος δεν συμμετείχε άμεσα στην αποστολή.
«Πολλά είδη αυτής της οικογένειας έχουν αναπτύξει μακριά δυνατά πόδια που τους επιτρέπουν να περπατούν στον πυθμένα της θάλασσας και επιμήκη στοματικά μέρη για να διαλέγουν και να διαλέγουν τα υπολείμματα με τα οποία τρέφονται», είπε ο Drennan μέσω email.
Η αποστολή κατέγραψε και πανέμορφα γυάλινα σφουγγάρια σε σχήμα κυπέλλου, τα οποία πιστεύεται πως ζουν περισσότερο από κάθε άλλο είδος στον πλανήτη, φτάνοντας μέχρι και τα 15.000 χρόνια. Όμως η ομάδα δεν μπόρεσε να υπολογίσει πόσο χρονών ήταν τα σφουγγάρια που φωτογράφισαν.
Οι θαλάσσιες ανεμώνες, στενοί συγγενείς των μεδουσών, «αναπληρώνουν το ρόλο μεγάλων σαρκοφάγων που κάθονται και περιμένουν στον βυθό της θάλασσας, πιάνοντας μικρά κολυμβητικά ζώα στα πλοκάμια τους», πρόσθεσε.
Οι περισσότερες μορφές ζωές που ζουν σε αυτά τα βάθη είναι πλήρως εξαρτημένες από τα πολυμεταλλικά οξείδια, τα οποία σχηματίζονται τόσο σταδιακά μέσω χημικών διεργασιών που προκαλούν την καθίζηση μετάλλων από το νερό γύρω από θραύσματα κελύφους και δόντια καρχαρία, σύμφωνα με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.
Οι επιστήμονες υπολογίζουν πως χρειάζεται περίπου 1 εκατομμύριο χρόνια για να μεγαλώσουν αυτά τα οζίδια μόλις μερικές δεκάδες χιλιοστά σε μέγεθος. Τα μεγαλύτερα γνωστά οζίδια φτάνουν περίπου τα 20 εκατοστά σε πλάτος, υποδηλώνοντας πως αυτά τα περιβάλλοντα είναι αμετάβλητα στον πυθμένα των ωκεανών, για δεκάδες εκατομμύρια χρόνια.
Οι επικριτές των εξορύξεων πιστεύουν πως ο θόρυβος θα μπορούσε να διαταράξει τα θαλάσσια θηλαστικά (φάλαινες, δελφίνια κτλ.), ενώ λόφοι ιζήματος, που ενδεχομένως περιέχουν τοξικές ενώσεις, μπορεί να διασκορπιστούν στον βυθό, βλάπτοντας το οικοσύστημα, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα.
Υπάρχει αρχαίος εξωγήινος πολιτισμός, τον βρήκε η NASA στο φεγγάρι και τον κρύβει;
Είναι επίσης πιθανό, προειδοποιούν αυτοί οι επιστήμονες, ότι η εξόρυξη βαθέων υδάτων θα μπορούσε να διαταράξει τον τρόπο αποθήκευσης του άνθρακα στον ωκεανό, συμβάλλοντας στην κλιματική κρίση.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
