Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη με επικεφαλής ερευνητές του Πανεπιστημίου Johns Hopkins (JHU), το διαστημικό τηλεσκόπιο JWST ανίχνευσε πάγο νερού στο δίσκο συντριμμιών που περιστρέφεται γύρω από το HD 181327, ένα άστρο παρόμοιο με τον Ήλιο, 155 έτη φωτός μακριά από τη Γη.
Μόλις 23 εκατομμύρια χρόνια πριν, αυτό το σύστημα είναι αρκετά νεαρό σε σύγκριση με το Ηλιακό Σύστημα. Ως αποτέλεσμα το αστέρι περιβάλλεται από έναν πρωτοπλανητικό δίσκο που δεν έχει ακόμη συγχωνευθεί για να σχηματίσει ένα σύστημα πλανητών. Η μελέτη αστέρων τόσο νεαρής ηλικίας επιτρέπει στους αστρονόμους να παρατηρήσουν ένα σύστημα που βρίσκεται ακόμη στα πρώιμα στάδια σχηματισμού.
Οι ερευνητές παρατήρησαν το HD 181327 χρησιμοποιώντας τον φασματογράφο εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας (NIRSpec) του JWST, ο οποίος αποκάλυψε τα αποκαλυπτικά χημικά ίχνη νερού στα εξωτερικά τμήματα του δίσκου των συντριμμιών του συστήματος. Όπως είχε προβλεφθεί, το μεγαλύτερο μέρος του υδάτινου πάγου του συστήματος βρέθηκε στον εξωτερικό δακτύλιο των συντριμμιών, αντιπροσωπεύοντας πάνω από το 20% της μάζας του. Όσο πιο κοντά στο άστρο έψαχναν οι ερευνητές, τόσο λιγότερο νερό βρήκαν. Μόλις το 8% του υλικού στα μισά της απόστασης από την άκρη του δίσκου αποτελείται από πάγο, ενώ ουσιαστικά δεν ανιχνεύθηκε καθόλου προς το κέντρο του συστήματος. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στην εξάτμιση από την υπεριώδη ακτινοβολία του άστρου.
Δεδομένου ότι ο πάγος νερού επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον σχηματισμό πλανητών γύρω από νεαρά αστέρια, τα αποτελέσματα παρουσιάζουν νέες ευκαιρίες για τους ερευνητές να μελετήσουν τις διαδικασίες που διέπουν την ανάπτυξη του ηλιακού συστήματος. Επιβεβαιώνουν επίσης αυτό που βρήκε το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Spitzer της NASA όταν παρατήρησε αυτό το σύστημα το 2008. Οι παρατηρήσεις του Webb αποκάλυψαν επίσης ένα ευρύ, χωρίς σκόνη κενό μεταξύ του άστρου και του δίσκου των συντριμμιών του. Μακρύτερα από το αστέρι, ο δίσκος των συντριμμιών μοιάζει με τη Ζώνη Κάιπερ. Επιπλέον, συγκρούσεις εξακολουθούν να συμβαίνουν στη Ζώνη Κάιπερ, τις οποίες η ομάδα παρατήρησε και για τον HD 181327.
“Το HD 181327 είναι ένα πολύ ενεργό σύστημα. Υπάρχουν τακτικές, συνεχείς συγκρούσεις στον δίσκο των συντριμμιών του. Όταν αυτά τα παγωμένα σώματα συγκρούονται, απελευθερώνουν μικροσκοπικά σωματίδια σκονισμένου υδάτινου πάγου που έχουν το τέλειο μέγεθος για να τα ανιχνεύσει το Webb”, σύμφωνα με τους ειδικούς. Η μελέτη αυτών των ενεργά σχηματιζόμενων πλανητικών συστημάτων αναμένεται να ενημερώσει τα μοντέλα σχηματισμού πλανητών και θα ρίξει νέο φως στο πώς δημιουργήθηκε το Ηλιακό μας Σύστημα.
Τα αποτελέσματα της ομάδας δημοσιεύθηκαν στο Nature.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
