Οι επιστήμονες βρήκαν έναν απίθανο σύμμαχο στην μάχη ενάντια σε ένα τεράστιο πρόβλημα, τους αχινούς που απογυμνώνουν τους εύκρατους υφάλους της Αυστραλίας. Το ρεύμα της Ανατολικής Αυστραλίας εντείνεται ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη , ωθώντας τα τροπικά νερά και πολλά είδη που τα κατοικούν νοτιότερα, ενώ ενισχύει τις συνθήκες που ενθαρρύνουν άλλες θαλάσσιες ζωές να αυξηθούν σε αριθμό. ο σύμμαχος δεν είανι άλλος από τους καρχαρίες.
Μέσα σε αυτά τα είδη, είναι και διάφορες ομάδες αχινών, οι οποίες απογυμνώνοντας σταθερά τα καταπράσινα φύκια των εύκρατων υφάλων της νοτιοανατολικής Αυστραλίας, έχουν μετατρέψει ποικίλα και πολύτιμα οικοσυστήματα σε απόκοσμους και άγονους τόπους.
Ένα από τα είδη που βοηθούν στην μάχη κατά των αχινών, είναι ο ανατολικός αστακός, Sagmariasus verreauxi. Γνωρίζουμε ότι τρώνε ιθαγενείς αχινούς, Heliocidaris erythrogramma, αλλά δεν είναι σαφές πόσο εμπλέκονται στη μάχη κατά του Centrostephanus rodgersii με μακριά ράχη. Έτσι, μια ομάδα με επικεφαλής τον οικολόγο Jeremy Day του Πανεπιστημίου του Newcastle θέλησε να ανακαλύψει πόσο χρήσιμοι είναι αυτοί οι αστακοί.
Οι επιστήμονες βγήκαν στα ανοιχτά των ακτών Wollongong και παρακολούθησαν 100 αχινούς που βρίσκονταν έξω από μια γνωστή περιοχή αστακών, μια βραχώδη προεξοχή στον ύφαλο βάθους 5-8 μέτρα. Εκεί, οι νυχτερινοί αστακοί καραδοκούν κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι επιστήμονες έστησαν GoPro κάμερες και κατέγραψαν τα πάντα. Οι επιστήμονες κατά τη διάρκεια της νύχτας χρησιμοποιούσαν κόκκινο φως, ώστε να μην ενοχλούν τους αστακούς και τα άλλα ζώα του υφάλου.
Στα πλάνα βλέπουμε πως οι αστακοί δεν ενδιαφέρθηκαν για τους αχινούς με μακριά ράχη, όμως εμφανίστηκε ένας άλλος θηρευτής, που τους επιτέθηκε με μανία και τους τσάκισε.
«Οι αστακοί πιστεύεται ότι είναι σημαντικοί θηρευτές αχινών που ελέγχουν την αφθονία αχινών, ενώ οι καρχαρίες συνήθως δεν λαμβάνονται υπόψη στα μοντέλα θηρευτών αχινών», λέει ο Day .
«Είναι σημαντικό ότι οι καρχαρίες χειρίζονται εύκολα πολύ μεγάλους αχινούς».
Οι λοφιοφόροι καρχαρίες (Heterodontus galeatus) αντιπροσώπευαν το 82 τοις εκατό των θανάτων σε μακρόστενους αχινούς, που καταγράφηκε στην κάμερα, και λίγο λιγότερο από το ήμισυ από αυτά συνολικά.
Μάλιστα, οι καρχαρίες ήταν πρόθυμοι θα επιτεθούν και σε μεγαλύτερους ηλικιακά αχινούς, με διάμετρο άνω των 12 εκατοστών, που συνήθως δεν πλησιάζουν οι αστακοί. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς οι μεγαλύτεροι αχινοί προκαλούν τη μεγαλύτερη ζημιά στους ύφαλους.
Οι καρχαρίες του Πορτ Τζάκσον (Heterodontus portusjacksonii) συνεισέφεραν και αυτοί στη θανάτωση αχινών.
Οι αστακοί που μαγνητοσκοπήθηκαν, επιτέθηκαν μόνο σε ένα από τα είδη αχινών, κατά τη διάρκεια όλου του πειράματος και αυτό το είδος ήταν πιο μικρό, με διάμετρο μόλις 58 χιλιοστών. Αυτό δείχνει πως οι αστακοί προτιμούν τους ιθαγενείς πληθυσμούς, που δεν ήταν και αυτοί που προκαλούν το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Η ιστορία πίσω από μια θρυλική φωτογραφία της Γης
Οι καρχαρίες από την άλλη, λόγω του μεγέθους τους, μπορούν να επιτεθούν και να σκοτώσουν τους μεγαλύτερους αχινούς, που είναι και αυτοί που καταστρέφουν περισσότερους τους υφάλους της περιοχής. Αυτό, καθιστά τους λοφιοφόρους καρχαρίες , ευπρόσδεκτη βοήθεια στην διατήρηση του οικοσυστήματος του ωκεανού.
“Αυτό το πείραμα παρέχει μια πιθανή απάντηση, καθώς οι αστακοί φαινόταν γενικά αδιάφοροι να φάνε αχινούς, και επίσης προσθέτει στην πολυπλοκότητα του μοντέλου, καθώς οι καρχαρίες εμφανίστηκαν απροσδόκητα ως το αρπακτικό που έτρωγε τους περισσότερους αχινούς.”
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Marine Science .
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
