Λίγες ώρες αφότου πιάστηκε και ταγκαρίστηκε, ένας καρχαρίας προσκυνητής, αφέθηκε πάλι ελεύθερος στα νερά της Ιρλανδίας. Όμως, λίγο μετά το άτυχο ζώο χτυπήθηκε από σκάφος.
Μπορεί ο υπό εξαφάνιση καρχαρίας να επέζησε και να θέλει να αναρρώσει γρήγορα και να ξεχάσει τι έχει συμβεί, όμως τα πλάνα που καταγράφηκαν από την συσκευή που του είχαν τοποθετήσει, παρέχουν πολύτιμές πληροφορίες για τις συγκρούσεις σκαφών και θαλάσσιων ζώων.
«Αυτή είναι η πρώτη άμεση παρατήρηση ενός πλοίου σε οποιαδήποτε θαλάσσια μεγαπανίδα που γνωρίζουμε», εξηγεί ο θαλάσσιος βιολόγος Taylor Chapple από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον.
Οι καρχαρίες (Cetorhinus maximus) αυτού του είδους, λειτουργούν σαν φίλτρα των ωκεανών. Περνούν τον περισσότερο χρόνο τους κοντά στην επιφάνεια του ωκεανού και κοσκινίζουν το πλαγκτόν από το νερό. Το ίδιο κάνουν και οι φαλαινοκαρχαρίες και οι βαλανοφάλαινες, που τρέφονται με τον ίδιο τρόπο. Αυτή όμως η διατροφή τους αναγκάζει να βγαίνουν στην επιφάνεια και να γίνονται ευάλωτοι σε χτυπήματα από σκάφη.
“Το γεγονός ότι ένας καρχαρίας στον οποίο τοποθετήσαμε το “Fitbit” μας χτυπήθηκε σε αυτήν την περιοχή μέσα σε λίγες ώρες υπογραμμίζει πόσο ευάλωτα είναι αυτά τα ζώα στις βάρκες και υπογραμμίζει την ανάγκη για μεγαλύτερη εκπαίδευση σχετικά με τον μετριασμό τέτοιων χτυπημάτων”, λέει το Trinity College. Ο φυσιολόγος οικολόγος του Δουβλίνου Nicholas Payne.
Για 6 ώρες μετά την απελευθέρωσή, ο θηλυκός καρχαρίας μήκους περίπου 7 μέτρων, τρεφόταν κοντά στην επιφάνεια. Μόλις χτυπήθηκε από το σκάφος, βούτηξε απευθείας στο βυθό. Η φρικτή σύγκρουση άφησε ορατή ζημιά στο δέρμα της.
Μετά την πρόσκρουση με το σκάφος, δεν έφαγε ξανά για 7.5 ώρες. Αυτό σημαίνει πως ακόμα και όταν μια σύγκρουση δεν είναι θανατηφόρα, προκαλούνται ζημιές στη συμπεριφορά των ζώων, αλλά και μακροχρόνιες συνέπειες από τον τραυματισμό.
«Τα χτυπήματα με σκάφος και οι επακόλουθες μη θανατηφόρες επιδράσεις τους, μπορεί να είναι πιο συχνές από ό,τι θεωρούνταν προηγουμένως», γράφουν ο Chapple και η ομάδα στην εργασία τους , σημειώνοντας ότι μόλις το δέρμα του καρχαρία επουλωθεί, δεν θα υπάρχουν ορατά στοιχεία της σύγκρουσης, που σημαίνει παρατηρήσεις που βασίζονται σε επιφανειακή ζημιά από μόνη της θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε υποεκτίμηση του επιπολασμού των χτυπημάτων από σκάφη.
Οι καρχαρίες κινδυνεύουν με εξαφάνιση, λόγω της υπεραλίευσης και θανάτωσής τους. Η παράκτια περιοχή της Ιρλανδίας είναι από τις λίγες γνωστές τοποθεσίες που είναι γνωστό πως συγκεντρώνονται σε μεγάλους αριθμούς. Είναι μια περιοχή που τρέφονται και ζευγαρώνουν.
Νωρίτερα φέτος, η Ιρλανδία ανακοίνωσε ότι 70.000 στρέμματα από τα ίδια τα νερά στα οποία χτυπήθηκε ο καρχαρίας θα γίνουν το πρώτο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο της χώρας , το οποίο ελπίζουμε ότι θα παρέχει στα ζώα της κάποια προστασία στο μέλλον.
Ο ομάδα πίσω από τις μελέτες, συνιστά περισσότερες προστατευόμενες περιοχές, που θα επιτρέψουν στους καρχαρίες να έχουν ασφαλή μέρη τροφής.
«Πρέπει να γίνει περισσότερη δουλειά για την αξιολόγηση [των επιπτώσεων χτυπημάτων από σκάφη] στη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ανάκαμψη αυτού του είδους», καταλήγουν.
Αυτή η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Marine Science .
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
