Το 2023, παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν το απολίθωμα μιας εξαφανισμένης φάλαινας ηλικίας 39 εκατομμυρίων ετών, στο Περού. Το ζώο φαίνόταν να αψηφά τα όρια μεγέθους των σπονδυλωτών.
Ο ομάδα πίσω από το εύρημα, υπολόγισε πως η μάζα του σώματος του κολοσσού Perucetus, κυμαίνεται μεταξύ 85 τόνων και 340 τόνων. Αλλα με μήκος 17-20 μέτρα, αυτό κάνει το πλάσμα να έχει απίστευτη πυκνότητα, όπως υποστηρίζουν οι παλαιοντολόγοι Ryosuke Motani και Nicholas Pyenson, οι οποίοι δεν συμμετείχαν στην αρχική ανακάλυψη.
«Θα ήταν δουλειά για τη φάλαινα να μείνει στην επιφάνεια ή ακόμα και να φύγει από τον πυθμένα της θάλασσας – θα χρειαζόταν συνεχές κολύμπι ενάντια στη βαρύτητα για να κάνει οτιδήποτε στο νερό», λέει ο Motani από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια Davis.
Αντίθετα, ο Motani και ο συνάδελφός του Pyenson, από το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Smithsonian, προτείνουν ότι τα ασυνήθιστα πυκνά οστά του Perucetus εκτροχίασαν τους υπολογισμούς της μάζας σώματος για της επιστήμονα της Γης του Πανεπιστημίου της Πίζας Giovanni Bianucci και οι συνεργάτες του που δημοσιεύσαν το 2023 .
« Ο Perucetus δεν ξεπέρασε τη σωματική μάζα των σημερινών μπλε φαλαινών και ταίριαζε περισσότερο με το σωματικό μέγεθος και το βάρος των σπερματοφαλαινών», βρίσκουν στη νέα τους ανάλυση.
Ο σκελετός του Perucetus colossus που περιέγραψαν για πρώτη φορά ο Bianucci και οι συνεργάτες του ήταν ατελής, χωρίς κρανίο που να βοηθά στον καθορισμό της διατροφής του ζώου.
Όμως, τα απολιθωμένα οστά που ανακαλύψθηκαν (μια ποικιλία σπονδύλων, πλευρών και μια ατελής λεκάνη) έχουν ασυνήθιστα χαρακτηριστικά. Μοιάζουν περισσότερο με Μανάτες (Trichechus), παρά με τις σημερινές φάλαινες.
Τα οστά που έχουν οι Μανάτες, γίνονται πιο παχιά με επιπλέον στρώματα, γεγονός που μειώνει τις εσωτερικές κοιλότητες του οστού, αυξάνοντας το εξωτερικό τους μέγεθος. Αυτή η κατάσταση των οστών είναι γνωστή ως παχύστωση και δεν εμφανίζετα μόνο σε σύγχρονα θαλάσσια θηλαστικά, αλλά και σε εξαφανισμένα θαλάσσια ερπετά, του πλησιόσαυρους. Αυτός ο μηχανισμός τους βοήθησε να ρυθμίζουν την άνωση στους υδάτινους βιότοπούς τους.
Φαίνεται πως ο Perucetus χρησιμοποιεί την ίδια τακτική, με περισσότερη οστική μάζα, να αντισταθμίζει την ικανότητα αιώρησης του λίπους, ώστε να παραμένει ουδέτερα αιωρούμενο.
Οι αρχικοί υπολογισμοί υπέθεταν πως η σωματική και σκελετική μάζα, αυξάνονταν μαζί. Σε αντίθεση όμως με της σύγχρονες φάλαινες, οι Μανάτες έχουν μικρότερη σωματική μάζα σε σύγκριση με τον σκελετό τους.
Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, οι Motani και Pyenson προτείνου πως ένας Perucetus μήκους 17 μέτρων, θα πρέπει να ζυγίζει μεταξί 60 και 70 τόνων.
«Το νέο βάρος επιτρέπει στη φάλαινα να βγει στην επιφάνεια και να παραμείνει εκεί ενώ αναπνέει και αναρρώνει από μια κατάδυση, όπως κάνουν οι περισσότερες φάλαινες», λέει ο Μοτάνι.
Ακόμα κι αν το δείγμα που μελετήθηκε δεν είχε ακόμη πλήρως αναπτυχθεί και ένας ενήλικας μεγάλωσε μέχρι τα 20 μέτρα, οι 110 τόνοι του εξακολουθούν να μην ταιριάζουν με τους 270 τόνους μιας γαλάζιας φάλαινας.
Έτσι, οι γαλάζιες φαλαινες εκακολουθούν να έχουν τον τίτλο του μεγαλούτερου ζώου όλων των εποχών, ξεπερνώντας τα 30 μέτρα μήκος.
Τι μπορεί να πλήγωσε έτσι τον μεγαλύτερο θηρευτή των ωκεανών;
Αν και τελικά ο Perecetus δεν είναι το μεγαλύτερο ζώο όλων των εποχών, παραμένει αρκετά βαρύ και πιθανότατα ο κορυφαίος καταναλωτής τροφής για το μέγεθος σώματός που είχε. . “Αλλά παραμένει ασαφές ποιος μπορεί να ήταν ο ρόλος του στο Μέσο Ηώκαινο κοντά στις ακτές των ωκεάνιων τροφικών ιστών.”
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο PeerJ .
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
