Το James Webb το επιβεβαιώνει! Κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει με το σύμπαν!

Οι αστρονόμοι έχουν χρησιμοποιήσει το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb όπως και το Hubble για να επιβεβαιώσουν μια από τις πιο αινιγματικές πτυχές του σε όλη τη φυσική, το γεγονός δηλαδή οτι το σύμπαν διαστέλλεται σε εντελώς διαφορετικές ταχύτητες ανάλογα με το που κοιτάμε.

Το πρόβλημα, γνωστό ως σταθερά Hubble, έχει την προοπτική να φέρει τα πάνω κάτω στην κοσμολογία. Πιο συγκεκριμένα, το 2019, μετρήσεις από το Hubble Space Telescope επιβεβαίωσαν ότι το αίνιγμα αυτό υφίσταται. Το 2023, ακόμη και οι πιο ακριβείς μετρήσεις του James Webb Space Telescope επιβεβαίωσαν για ακόμη μια φορά διαφορά αυτή υφίσταται.

Πλέον ένας ακόμη έλεγχος από τα τηλεσκόπια έχουν μειώσει τη πιθανότητα λάθους στις μετρήσεις και στην ουσία επιβεβαιώνεται πλέον και επισήμως ότι κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει και δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε.

Με τα λάθη στις μετρήσεις να έχουν πλέον ελαχιστοποιηθεί, αυτό που μένει είναι η πραγματική πιθανότητα να έχουμε κάνει λάθος στη κατανόηση του σύμπαντος, ανέφερε ο Adam Reiss καθηγητής φυσικής και αστρονομίας στο Johns Hopkins University.

Αξίζει σε αυτό το σημείο να σημειώσουμε ότι οι Reiss, Saul Perlmutter και Brian P. Schmidt είχαν κερδίσει το Nobel το 2011 για την ανακάλυψη της σκοτεινής ενέργειας, της πιο μυστηριώδους δύναμης πίσω από τον επιταχυνόμενο ρυθμό διαστολής του σύμπαντος.

Οι δυο μέθοδοι υπολογισμού της σταθεράς Hubble

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δυο μέθοδοι υπολογισμού της σταθεράς Hubble, μια τιμή η οποία περιγράφει το ρυθμό διαστολής του σύμπαντος. Η πρώτη αφορά την εξέταση των μικροσκοπικών διακυμάνσεων στο κοσμικό μικροκυματικό υπόβαθρο CMB, δηλαδή το πρώτο φως που δημιούργησε το σύμπαν 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

Με αυτή τη μέθοδο και αξιοποιώντας τον δορυφόρο Planck του Ευρωπαικού Οργανισμού Διαστήματος, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι η σταθερά Hubble είναι περίπου 46.200 μίλια ανά εκατομμύριο έτη φωτός ή περίπου 67 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο ανά megaparsec (km/s/Mpc).

Η δεύτερη μέθοδος χρησιμοποιεί αστέρες που ονομάζονται μεταβλητές Κηφείδες. Τα αστέρια Κηφείδη πεθαίνουν και τα εξωτερικά τους στρώματα αερίου ηλίου μεγαλώνουν και συρρικνώνονται καθώς απορροφούν και απελευθερώνουν την ακτινοβολία του άστρου, κάνοντάς τα να τρεμοπαίζουν περιοδικά.

Καθώς οι Κηφείδες γίνονται φωτεινότεροι, πάλλονται πιο αργά, δίνοντας στους αστρονόμους ένα μέσο για να μετρήσουν την απόλυτη φωτεινότητά τους. Συγκρίνοντας αυτή τη φωτεινότητα με την παρατηρούμενη φωτεινότητά τους, οι αστρονόμοι μπορούν να μετατρέψουν τους Κηφείδες σε μια κοσμική κλίμακα απόστασης για να κοιτάξουν όλο και πιο βαθιά στο παρελθόν του σύμπαντος. Με αυτή τη κλίμακα οι αστρονόμοι μπορούν να βρουν έναν ακριβή αριθμό για τη διαστολή του σύμπαντος από το πώς το φως των Κηφείδων έχει μετατοπιστεί προς το ερυθρό.

Το μυστήριο

Και κάπου εδώ ακριβώς ξεκινάει το μυστήριο. Σύμφωνα με τις μετρήσεις της δεύτερης μεθόδου με τους Κηφείδες, το σύμπαν επεκτείνεται κατά 74 km/s/Mpc, μια εξαιρετικά υψηλή τιμή σε σχέση με τις μετρήσεις του Planck. Οι αστρονόμοι θεώρησαν ότι πρόκειται για λάθος και έτσι επέλεξαν να παρατηρήσουν άλλους 1.000 Κηφείδες σε πέντε γαλαξίες σε απόσταση 130 εκατομμυρίων ετών φωτός από Γη. Αφού συνέκριναν τις μετρήσεις με τα δεδομένα του τηλεσκοπίου Hubble επιβεβαίωσαν και πάλι ότι αυτές ήταν σωστές.

Άρα, καταλήγουν, κάτι παράξενο συμβαίνει με το σύμπαν που δεν έχουμε καταφέρει να αντιληφθούμε προς το παρόν.

Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.