Το επερχόμενο διαστημόπλοιο Dragonfly της NASA θα περάσει από τις λίμνες του Τιτάνα, του φεγγαριού του Κρόνου. Εκεί μπορεί να συναντήσει έναν αφρό σαν αυτόν που είχαμε όταν όταν ξεκινούσε η ζωή στη Γη, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Ο Τιτάνας μοιάζει πολύ με τη Γη σε αρκετά σημεία. Η επιφάνειά του καλύπτεται από θάλασσες και λίμνες, όπως και η Γη. Επίσης, όπως έχουμε τον κύκλο νερού εδώ , τα υγρά του Τιτάνα, που αποτελούνται από μεθάνιο και αιθάνιο, εναλλάσσονται μεταξύ ουρανού και επιφάνειας, δηλαδή εξατμίζονται και επιστρέφουν στην επιφάνεια με τη μορφή βροχής.

Ο κύκλος του νερού είναι το κυκλοφορικό σύστημα της ζωής στη Γη και οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι παρόμοιες διεργασίες στον Τιτάνα θα μπορούσαν να βοηθήσουν τη ζωή να βρει τη μορφή της και εκεί.

Μια νέα μελέτη στο Διεθνές Περιοδικό Αστροβιολογίας διερευνά την πιθανότητα σχηματισμού πρωτοκυτταρικών δομών που ονομάζονται κυστίδια στον Τιτάνα. Τα κυστίδια είναι απλές φυσαλίδες λιπαρών μορίων που αποτελούνται από μια μεμβράνη και μικρά σφαιρίδια στο εσωτερικό τους, παρόμοια με ένα κύτταρο.

«Η ύπαρξη οποιωνδήποτε κυστιδίων στον Τιτάνα θα έδειχνε μια αύξηση στην τάξη και την πολυπλοκότητα, οι οποίες είναι απαραίτητες συνθήκες για την προέλευση της ζωής», εξηγεί ο πλανητικός επιστήμονας Κόνορ Νίξον του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NASA.

Τιτάνα
Το μεθάνιο του Τιτάνα έχει έναν μετεωρολογικό κύκλο εξάτμισης, σχηματισμού νεφών και βροχοπτώσεων, παρόμοιο με τον κύκλο του νερού της Γης. ( NASA/ESA )

«Είμαστε ενθουσιασμένοι με αυτές τις νέες ιδέες επειδή μπορούν να ανοίξουν νέες κατευθύνσεις στην έρευνα για τον Τιτάνα και μπορεί να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο αναζητούμε ζωή στον Τιτάνα στο μέλλον».

Ο Νίξον και ο συνάδελφός του Κρίστιαν Μάγιερ, φυσικοχημικός από το Πανεπιστήμιο του Ντούισμπουργκ-Έσσεν στη Γερμανία, βασίστηκαν σε υπάρχουσες θεωρίες σχετικά με το πώς στη Γη η ανόργανη ύλη μετατράπηκε στη ζωή μέσω του δυναμικού ψεκασμού πιτσιλιών και καταιγίδων.

Σύμφωνα με τους Νίξον και Μάγιερ, τα κυστίδια αυτά θα μπορούσαν να σχηματιστούν από μια πολύπλοκη διαδικασία που συμβαίνει μόνο σε κόσμους με υγρό κύκλο, όπως τον κύκλο του νερού της Γης και τον αντίστοιχο κύκλο του Τιτάνα.

Στον Τιτάνα, όλα θα ξεκινούσαν με μια καταιγίδα μεθανίου που μεταφέρει μόρια από την ατμόσφαιρα στην επιφάνεια μιας λίμνης. Αυτά τα μόρια, που ονομάζονται αμφίφιλα , έχουν ένα πολικό άκρο που προσελκύει υγρά και ένα μη πολικό άκρο που προσελκύει λίπη.

« Όσον αφορά τις αμφιφιλικές ενώσεις, η πρόσφατη αποστολή Cassini αποκάλυψε την παρουσία οργανικού νιτριλίου. Τέτοιες ενώσεις… είναι βασικά αμφιφιλικές και έχουν την ικανότητα να αυτοσυσσωματώνονται σε μη πολικά περιβάλλοντα», γράφουν οι Nixon και Mayer.

Αυτά τα μόρια λοιπόν, θα μπορούσαν να συσσωματωθούν και να σχηματίσουν ένα στρώμα που καλύπτει την επιφάνεια μιας λίμνης. Στη συνέχεια, όταν σταγόνες του υγρού πέφτουν σε αυτό το στρώμα, αναγκάζουν αυτά τα μόρια να αναπηδήσουν στον αέρα, σχηματίζοντας μια ομίχλη από κλειστά σταγονίδια.

Τιτάνα
(1) Οι λίμνες και οι θάλασσες μεθανίου στην επιφάνεια του Τιτάνα καλύπτονται με ένα φιλμ αμφίφιλων σωματιδίων. (2) Οι σταγόνες βροχής μεθανίου πιτσιλίζουν την επιφάνεια της λίμνης. (3) Οι πιτσιλιές δημιουργούν μια ομίχλη σταγονιδίων επικαλυμμένων με το ίδιο φιλμ. (4) Τα σταγονίδια κατακάθονται πίσω στη λίμνη και βυθίζονται, επικαλυμμένα με μια διπλοστιβάδα που γίνεται ένα κυστίδιο. (Mayer & Nixon, Int. J. Astrobio. , 2025)

Ένα δεύτερο βούτηγμα στη λίμνη είναι και αυτό που σταθεροποιεί την κατάσταση, δημιουργώντας ένα διπλό στρώμα αμφίφιλων, κάτι σα να βάζουμε δύο στρώματα βέλκτρο μεταξύ τους. Είναι ενδιαφέρον ότι μια μεμβράνη δύο στρωμάτων όπως αυτή είναι ένα κρίσιμο μέρος ενός βιολογικού κυττάρου. Μόλις βυθιστούν δύο φορές, τα κυστίδια αντιμετωπίζουν μια τελική δοκιμασία, κάτι που αγγίζει τα όρια της βιολογικής εξέλιξης.

«Τα σταθερά κυστίδια θα συσσωρευτούν με την πάροδο του χρόνου, όπως και τα αντίστοιχα σταθεροποιητικά αμφίφιλα που προστατεύονται προσωρινά από την αποσύνθεση», γράφουν οι Nixon και Mayer .

«Σε μια μακροπρόθεσμη διαδικασία επιλογής σύνθεσης, τα πιο σταθερά κυστίδια θα πολλαπλασιαστούν, ενώ τα λιγότερο σταθερά φτάνουν σε αδιέξοδο… Αυτό οδηγεί σε μια διαδικασία εξέλιξης που οδηγεί σε αυξανόμενη πολυπλοκότητα και λειτουργικότητα».

Επείγουσα προειδοποίηση της τράπεζας Πειραιώς για όλους τους πελάτες της – Η ανακοίνωση

Αν αυτή η διαδικασία συμβαίνει στον Τιτάνα, θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στο πως η ζωή προκύπτει από την άψυχη ύλη. Με τον Τιτάνα να είναι γεμάτος υγρό, είναι μια διαδικασία που έχει πολλές πιθανότητες να έχει ήδη συμβεί.

Για να επιβεβαιώσουν την υπόθεση, οι επιστήμονες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν λέιζερ, ανάλυση σκέδασης φωτός και φασματοσκοπία Raman με ενίσχυση επιφάνειας για να αναζητήσουν αμφίφιλα σωματίδια που περιφέρονται στην ατμόσφαιρα του Τιτάνα, ως ένδειξη της δυνατότητας του πλανήτη να φιλοξενεί ζωή.

Τα κακά νέα είναι πως η αποστολή Dragonfly της NASA, θα φτάσει στον Τιτάνα το 2034 και δεν έχει όλα τα απαραίτητα όργανα για την ανίχνευση κυστιδίων. Όμως, θα διεξάγει χημική ανάλυση σε δείγματα από τον πλανήτη, για να διαπιστώσει αν υπάρχει ή αν υπήρχε πολύπλοκη χημεία. Αυτό μπορεί να αποκαλύψει αν η ζωή είναι κοινή στο φεγγάρι.

Η νέα έρευνα δημοσιεύτηκε στο Διεθνές Περιοδικό Αστροβιολογίας.

Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.