Σε μια νέα έρευνα με 12 εθελοντές που είχαν σοβαρό διαβήτη τύπου 1, παρατηρήθηκαν σαφείς βελτιώσεις στην κατάσταση της υγείας τους, μόλις 12 μήνες μετά την λήψη νέας επαναστατικής θεραπείας με βλαστοκύτταρα. Μάλιστα, οι 10 από τους 12, διέκοψαν εντελώς και την ινσουλινοθεραπεία τους!
Η επαναστατική θεραπεία είναι σε διαδικασία κλινικών δοκιμών φάσης 1 και 2 και φαίνεται πως όλα πηγαίνουν καλά, ώστε να έρθει η πολυπόθητη θεραπεία για τους πάνω από 8.4 εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο, που πάσχουν από διαβήτη τύπου 1.
Ο διαβήτης Τύπου 1 είναι μια αυτοάνοση πάθηση, κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη.
Στην παρούσα φάση χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να διαπιστοθεί για πόσο παραμένουν τα οφέλη της νέας θεραπείας. Όμως η νέα θεραπεία που αναπτύχθηκε από την Vertex Pharmacauticals με έδρα τη Βοστώνη, τα πηγαίνει εξαιρετικά καλά στις κλινικές δοκιμές και δείχνει πως είναι δυνατό να ανακάμψει η παραγωγή ινσουλίνης από τον οργανισμό, κάνοντας χρήση βλαστοκυττάρων.

Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1, εξαρτώνται από την θεραπεία με ενέσιμη ινσουλίνη για όλη τους τη ζωή. Στην περίπτωση που η ινσουλίνη στο αίμα τους πέσει κάτω από τα όρια, τα κύτταρά τους δε κπορούν να χρησιμοποιήσουν το σάκχαρο από την κυκλοφορία του αίματος στο σώμα τους. Όταν από την άλλη η ινσουλίνη ανέβει πού ψηλά, οι ασθενείς παθαίνυν υπογλυκαιμία, που έχει σαν αποτελέσμα τηναπώλεια συνείδησης, επιληπτικές κρίσεις, κώμα, ακόμα και θάνατο.
Τα νησιδωτά κύτταρα του παγκρέατος είναι υπεύθυνα για τη διατήρηση των περισσότερων επιπέδων ινσουλίνης στο σώμα μας. Οι μεταμοσχεύσεις υγιών εκδοχών αυτών των κυττάρων από δότες έχουν δείξει πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα στη θεραπεία του διαβήτη τύπου 1 στο παρελθόν, αλλά απαιτούνται πολλαπλοί δότες και οι δότες είναι σπάνιοι.
Για αυτό, η ομάδα των επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, με επικεφαλής των χειρούργο Trevor Reichman, έκαναν έγχυση νησιδιακών κυττάρων, σε 12 ασθενείς. Αυτά προέρχονται από ανθρώπινα βλαστοκκύταρα σε μια θεραπεία γνωστή ως zimislecel.
Παράλληλα, οι ασθενείς έλαβαν ανοσοκατασσταλτική αγωγή, πριν και μετά από την έγχυση με βραστοκύτταρα. Τα βλαστικύτταρα όχι μόνο ξεκίνησαν την παραγωγή ινσουλίνης στο σώμα, αλλά το έκαναν διατηρώντας τα επίπεδα ασφαλή, κάτι που μείωσε την εξάρτηση των ασθενών από τις δαπανηρές δόσεις ινσουλίνης.
«Αυτά τα ευρήματα έδειξαν ότι τα κύτταρα των νησίδων zimislecel ήταν λειτουργικά και αυτορυθμιζόμενα κατάλληλα», γράφουν οι ερευνητές στην εργασία τους.
Starlink: Νέα απίστευτη προσφορά με τιμή που δεν έχει ξαναγίνει και δωρεάν εξοπλισμό!
Οι ήπιες έως μέτριες παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένης της μειωμένης νεφρικής λειτουργίας και της αναμενόμενης μείωσης των ανοσοκυττάρων, συνδέονταν όλες με την ανοσοκατασταλτική θεραπεία. Δυστυχώς, δύο επιπλέον συμμετέχοντες πέθαναν κατά τη διάρκεια της δοκιμής. Ο ένας από λοίμωξη που προέκυψε από χειρουργική επέμβαση και ο άλλος από επιπλοκές λόγω άσχετης πάθησης.
Στους υπόλοιπους δεν υπήρχαν σοβαρές ανεπιθύμητες παρενέργειες, που να αποδίδονται στη νέα θεραπεία. Οι κλινικές δοκιμές περνάνε πλέον στην φάση 3!
«Αυτά τα ευρήματα παρέχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι νησίδες του παγκρέατος μπορούν να παραχθούν αποτελεσματικά από πολυδύναμα βλαστοκύτταρα και να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 1», καταλήγουν ο Reichman και η ομάδα του.
Αυτή η έρευνα δημοσιεύτηκε στο NEJM.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.