Ενώ το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb παρατηρούσε την ατμόσφαιρα ενός εξωγήινου κόσμου 120 έτη φωτός μακριά, εντόπισε ενδείξεις μιας ουσίας που παράγεται μόνο από έμβια όντα στη Γη. Αυτό το μόριο, γνωστό ως dimethyl sulfide, παράγεται κυρίως από το φυτοπλαγκτόν, μικροσκοπικούς οργανισμούς που μοιάζουν με φυτά και βρίσκονται σε αλμυρές θάλασσες καθώς και σε γλυκό νερό.
Η ανίχνευση από το Webb, ένα ισχυρό υπέρυθρο τηλεσκόπιο στο διάστημα που διαχειρίζεται η NASA και οι ευρωπαϊκές και καναδικές διαστημικές υπηρεσίες, αποτελεί μέρος μιας νέας έρευνας για τον K2-18 b, έναν εξωπλανήτη με σχεδόν μάζα 9 φορές μεγαλύτερη από τη Γη στον αστερισμό του Λέοντα.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης αφθονία μορίων που περιέχουν άνθρακα, όπως μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα. Η ανακάλυψη αυτή ενισχύει προηγούμενες εργασίες που υποδηλώνουν ότι ο μακρινός κόσμος έχει μια ατμόσφαιρα πλούσια σε υδρογόνο που κρέμεται πάνω από έναν ωκεανό.
Τέτοιοι πλανήτες που πιστεύεται ότι υπάρχουν στο σύμπαν ονομάζονται Hycean, συνδυάζοντας τις λέξεις δηλαδή υδρογόνο και ωκεανός. Αυτό το μόριο είναι μοναδικό για τη ζωή στη Γη: Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να παραχθεί αυτό το μόριο στη Γη, δηλώνει ο αστρονόμος Nikku Madhusudhan.
Οι επιστήμονες πάντως που συμμετείχαν στην έρευνα προειδοποιούν ότι τα στοιχεία που υποστηρίζουν την παρουσία του είναι ισχνά και απαιτείται περαιτέρω έρευνα, σύμφωνα με ανακοίνωση του Space Telescope Science Institute. Οι επακόλουθες παρατηρήσεις του Webb θα πρέπει να είναι σε θέση να το επιβεβαιώσουν, δήλωσε ο Madhusudhan, επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας.
Οι ερευνητές χρησιμοποιούν τον Webb για τη διεξαγωγή ατμοσφαιρικών μελετών των εξωπλανητών. Η ανακάλυψη νερού και μεθανίου, για παράδειγμα – σημαντικά συστατικά για τη ζωή όπως την ξέρουμε – θα μπορούσε να είναι σημάδια πιθανής κατοίκησης ή βιολογικής δραστηριότητας.
ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ
ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΗ Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΕΑΝ ΝΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΑ ΕΞΕΙΣ:
ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΟΡΙΦΟΡΟΙ ΑΥΤΟΥ;
Στην πραγματικότητα το σύμπαν διαστέλλεται επιταχυνόμενα και οι αποστάσεις μεταξύ των σωμάτων μεγαλώνουν. Μπορείς να το δεις με μια αναλογία. Έχεις ένα τετράγωνο μήκους πχ 5 μονάδων και σχεδιάζεις οριζόντιες και κάθετες ανά μια μοναδα. Έτσι το τετράγωνο 5*5 χωρίστηκε σε 25 επί μέρους μικρότερα τετραγωνάκια. Ύστερα αυξάνεις τις αποστάσεις των γειτονικών σημείων μεταξύ του ώστε κάθε σημείο να απέχει με το διπλανό του 1,5 μοναδα. Έτσι πλέον έχεις ένα τετράγωνο με πλευρά 7,5 μοναδες. Δηλαδή όταν τα κοντινότερα σημεία αύξησαν τις αποστάσεις τους κατά 0,5 τα σημεία που βρίσκονται πχ στις γωνίες (γενικότερα απεναντι πλευρές) αύξησαν την απόσταση τους κατά 2,5. Έτσι όσο μεγαλύτερη απόσταση έχουν 2 σώματα μεταξύ τους τόσο πιο γρήγορα μεγαλώνει η ενδιάμεση αποσταση. Αν φανταστούμε τώρα σώματα που έχουν τεράστια απόσταση στο σύμπαν τότε μπορούν αυτά τα δύο να έχουν ρυθμούς αύξησης της απόστασης ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΤΑΧΎΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ!!! Η διαστολή του σύμπαντος λοιπόν μπορεί να γίνεται και με μεγαλύτερες ταχύτητες. Αυτά βέβαια δεν ισχύουν για το ηλιακό μας σύστημα λόγω του ότι τα σώματα είναι βαρυτικα συνδεδεμένα και επομένως δεν υπάρχει λόγος να αρχησουν ξαφνικά να μεγαλώνουν τις αποστάσεις μεταξύ τους. Εύχομαι αυτό να απάντησε τις ερωτήσεις σου με πληρότητα!