Πριν από 4.000 χρόνια, ένας κάτοικος της Μεσοποταμίας ονόματι Nanni, ήταν τόσο απογοητευμένος από τον χαλκό που αγόρασε από έναν έμπορο με το όνομα Ea-nāṣir, που αποφάσισε να γράψει μια επίσημη καταγγελία. Σήμερα, η ταμπλέτα από πηλό διασώζεται και είναι και επίσημα το παλαιότερο παράπονο πελάτη, που είναι γνωστό μέχρι σήμερα. Είναι θλιβερό που σώθηκε ένα παράπονο για μια συναλλαγή και για παράδειγμα δεν έχουμε τις γραφές από τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.
Η συγγραφή και το εμπόριο κινήθηκαν σε δρόμους παράλληλους στην ιστορία. Μερικά από τα πιο παλιά παραδείγματα γραπτού λόγου που σώζονται, είναι απογραφές και λογιστικά βιβλία που καταγράφηκαν στην αρχαία Μεσοποταμία, σε πλάκες πηλού ή σε πέτρες.
Δεδομένου ότι ο χαλκός είναι ένα βασικό συστατικό του ίδιου του μπρούντζου για τον οποίο ονομάστηκε η εποχή, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις γύρω από αυτόν τον πόρο μερικές φορές ερχόντουσαν σε αντιπαράθεση.
Όμως, το να ενημερώσετε μια επιχείρηση πως δεν μείνατε ευχαριστημένοι από τις υπηρεσίες της, δεν ήταν και τόσο εύκολο εκείνη την εποχή. Τότε δεν είχαν τηλεφωνικά κέντρα ή chatbots για να αφήσουν παράπονα. Έπρεπε ο αγανακτισμένος πελάτης, όπως ο Nanni, να χαράξει τα παράπονά του σε πέτρα και στην συνέχεια να την στείλει στον Ea-nāṣir, με κάποιον αγγελιοφόρο.
Ο Nanni δεν άφησε ούτε έναν πόντο από τον πηλό να πάει χαμένος, καθώς τα παράπονα καλύπτουν όλη την μπροστινή πλευρά της πλάκας με διαστάσεις 11.6×5 εκατοστά. Το κείμενο μεταφράστηκε από την αρχική του γλώσσα, την ακκαδική, από έναν ειδικό συριολόγο, τον Adolf Leo Oppenheim και δημοσιεύτηκε στο βιβλίο του Γράμματα από τη Μεσοποταμία το 1967.
«Έβαλες πλινθώματα [χάλκινα] που δεν ήταν καλά μπροστά στον αγγελιοφόρο μου και είπες: «Αν θέλεις να τα πάρεις, πάρ’τα, αν δεν θέλεις να τα πάρεις, φύγε!»» γράφει ο Nanni.
Προφανώς, είχε ήδη δώσει στον Ea-nāṣir τα χρήματα για μια συμφωνημένη ποσότητα χαλκού, η οποία, όπως φαίνεται να ανακάλυψε αμέσως μετά, μπορεί να μην ήταν και τόσο σοφή κίνηση.
Παρά το γεγονός ότι ήταν, κατά πάσα πιθανότητα, ένας τρομερός έμπορος χαλκού, φαίνεται ότι ο Ea-nāṣir ήταν ένας σχολαστικός τηρητής αρχείων. Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών του 20ου αιώνα στην πόλη Ουρ (στο σύγχρονο Ιράκ), αυτή η πήλινη πλάκα βρέθηκε μαζί με πολλές άλλες που απευθύνονταν στον ίδιο επιχειρηματία. Κοινώς, το mailbox του ήταν γεμάτο από παράπονα.
Το παράπονο του Nanni δεν ήταν το μόνο, αλλά υπήρχαν και άλλα, ανάμεσα στους δίσκους που ειχε κρατήσει ο Ea-nāṣir.
«Έχω στείλει αγγελιοφόρους, κύριους σαν εμάς, για να μαζέψουν την τσάντα με τα χρήματά μου (που κατατέθηκαν μαζί σας), αλλά με περιφρονήσατε στέλνοντάς τους με άδεια χέρια πολλές φορές», συνεχίζει ο Nanni.
Επιβάρυνση της Ελληνικής συνδρομητικής τηλεόρασης λόγω δασμών
«Υπάρχει κάποιος μεταξύ των εμπόρων που συναλλάσσονται με τον [Tilmun] που μου φέρθηκε με αυτόν τον τρόπο; Μόνο εσύ αντιμετωπίζεις τον αγγελιοφόρο μου με περιφρόνηση!»
Οι έμποροι του «Tilmun» πιστεύεται ότι έφεραν αρκετές εκατοντάδες κιλά χαλκού στη Νότια Μεσοποταμία κατά την 3η χιλιετία π.Χ., η οποία περιλαμβάνει την Ουρ. Δεν είναι σαφές εάν ο Tilmun περιγράφει την προέλευση του χαλκού ή έναν διάσημο σταθμό συναλλαγών για το μέταλλο, αλλά ο χαλκός Tilmun ήταν τόσο κυρίαρχος που οι συναλλαγές στην Ουρ γίνονταν χρησιμοποιώντας το «πρότυπο Tilmun» για το βάρος.
Ωστόσο, μέχρι τη στιγμή που ο Nanni έγραψε την καταγγελία του το 1750 π.Χ., ο χαλκός του Tilmun βρισκόταν σε μακρά και σταθερή πτώση. Εάν ο Ea-nāṣir ήταν πράγματι ένας απατεώνας επιχειρηματίας, ίσως να ήταν λόγω της μείωσης των αποθεμάτων του προμηθευτή του.
Δε θα μάθουμε ποτέ αν ο Nanni πήρε πίσω τα χρήματά του, όμως μαθαίνουμε τι είχε συμβεί πριν από σχεδόν 4.000 χρόνια στην περιοχή, μέσω της επιστολής παραπόνων του.
Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.
